সকলো হুইপেট জাতৰ বিষয়ে

হুইপেট এটা ছুপাৰ ডচিল কুকুৰ, এটা সংগী যিয়ে নিজৰ মালিকৰ সৈতে অহৰহ সংস্পৰ্শত থকাটো প্ৰয়োজন, কিয়নো ই নিসংগতা সহ্য কৰিব নোৱাৰে। ইয়াক অতি সক্ৰিয় জাত হোৱাৰ বাবে বহুত ব্যায়ামৰ প্ৰয়োজন।

পৰিয়াল: মজলীয়া আকাৰৰ চিকাৰী

উৎপত্তিস্থল: ইংলেণ্ড

মূল কাৰ্য্য: দৌৰা, শহাপহুৰ পথ

গড় পুৰুষৰ আকাৰ:

উচ্চতা: 0.4 – 0.5 মিটাৰ ওজন : ৯ – ২০ কিলোগ্ৰাম

গড় মহিলাৰ আকাৰ

উচ্চতা: ০.৪ – ০.৫ মিটাৰ, ওজন: ৯ – ২০ কিলোগ্ৰাম

<২>অন্য নাম: কোনো নাই

চোৰাংচোৱাৰ ৰেংকিং: ৫১ নং স্থান

জাতৰ মানদণ্ড: ইয়াত পৰীক্ষা কৰক

শক্তি
গেম খেলাৰ দৰে
আন কুকুৰৰ সৈতে বন্ধুত্ব
অচিনাকি মানুহৰ সৈতে বন্ধুত্ব
অন্য জীৱ-জন্তুৰ সৈতে বন্ধুত্ব
সুৰক্ষা
তাপ সহনশীলতা
শীতল সহনশীলতা
ব্যায়াম কৰাৰ প্ৰয়োজনীয়তা
মালিকৰ প্ৰতি মোহ
প্ৰশিক্ষণৰ সহজতা
কুকুৰৰ বাবে পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতাৰ যত্ন

এই জাতৰ উৎপত্তি আৰু ইতিহাস

এবিধ মজলীয়া আকাৰৰ চিকাৰী কুকুৰ, হুইপেটৰ উৎপত্তি গ্ৰেহাউণ্ডৰ পৰা। হুইপেটৰ পূৰ্বপুৰুষ হয়তো সৰু সৰু গ্ৰেহাউণ্ড আৰু আনকি সৰু কুকুৰৰ মাজৰ সংকৰণৰ পৰা আহিছিল যিবোৰ কৃষকে ব্যৱহাৰ কৰিছিল18 শতিকাত শহাপহু আৰু অন্যান্য সৰু জীৱ-জন্তু চিকাৰ কৰিছিল

টেৰিয়াৰৰ সৈতে ক্ৰছ সম্ভৱতঃ গতি আৰু স্বভাৱ বৃদ্ধি কৰিবলৈ কৰা হৈছিল। ঔদ্যোগিক বিপ্লৱৰ আগমনৰ লগে লগে অৱশ্যে প্ৰকৃত হুইপেট জাতৰ বিকাশত প্ৰেৰণা যোগাইছিল। গণ খেতিপথাৰৰ শ্ৰমিকে ঔদ্যোগিক অঞ্চললৈ গুচি গৈছিল, মনোৰঞ্জনৰ প্ৰয়োজন অনুভৱ কৰিলে কুকুৰবোৰো লগত লৈ আহিছিল। শহাপহু নথকাৰ বাবে তেওঁলোকে আৱিষ্কাৰ কৰিলে যে তেওঁলোকৰ কুকুৰবোৰে জোকাৰি থকা কাপোৰ এখনৰ ফালে দৌৰিব পাৰে। কুকুৰ দৌৰ কয়লা খনিৰ কাম হৈ পৰিছিল, আচলতে হুইপেটক "দুখীয়া মানুহৰ দৌৰ ঘোঁৰা" বুলি ডাকনাম দিয়া হৈছিল।

হুইপেট কেৱল পৰিয়ালটোৰ বাবে গৌৰৱৰ এক অপৰিসীম উৎসই নাছিল, অতিৰিক্ত আয়ৰ উৎসও আছিল আৰু... খাদ্যৰ উৎস। তেওঁক পৰিয়ালৰ সদস্যৰ দৰে ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল, পৰিয়ালৰ ৰেচন আৰু প্ৰায়ে ল’ৰা-ছোৱালীৰ বিচনা ভাগ কৰিছিল আৰু তেনেকৈয়ে ব্যৱহাৰ কৰা হৈছিল। হুইপেট ৰেচিং আজিও জনপ্ৰিয়, কিন্তু ই কেতিয়াও গ্ৰেহাউণ্ড ৰেচিঙৰ বাণিজ্যিক আবেদন লাভ কৰা নাছিল আৰু সেয়েহে ই কঠোৰভাৱে অপেশাদাৰী খেল হৈয়েই আছে। ১৮৮৮ চনত হুইপেটক আনুষ্ঠানিকভাৱে এটা জাত হিচাপে স্বীকৃতি দিয়াৰ পিছত ইয়াৰ প্ৰশংসা হ’বলৈ আৰম্ভ কৰে।ইয়াৰ নান্দনিক আকৰ্ষণৰ বাবে, আৰু ইটালীৰ গ্ৰেহাউণ্ডৰ সৈতে সংকৰণে ইয়াৰ ৰূপ আৰু অধিক পৰিশোধন কৰিছিল। হুইপেটে লাহে লাহে জনপ্ৰিয়তা লাভ কৰিছে যদিও ইয়াৰ আড়ম্বৰৰ লগতে চঞ্চল আৰু ৰূপৱতী হোৱাৰ অতুলনীয় সংমিশ্ৰণে ক্ৰমান্বয়ে প্ৰজননকাৰীৰ মাজত স্থান লাভ কৰিছে। আজি মজলীয়া আকাৰৰ চিকাৰী কুকুৰৰ ভিতৰত হুইপেট আটাইতকৈ জনপ্ৰিয় আৰু ইয়াক শ্ব' ডগ, চকু কপালত তুলিব পৰা আৰু পৰিয়ালৰ সংগী হিচাপে অতিশয় মূল্যৱান।

হুইপেটৰ স্বভাৱ

হয়তো... প্ৰকৃত চিকাৰী কুকুৰৰ ভিতৰত আটাইতকৈ আজ্ঞাকাৰী, হুইপেট হৈছে এনে লোকৰ বাবে এটা আদৰ্শ পোহনীয়া জন্তু যিসকলে এটা নিস্তব্ধ ঘৰৰ কুকুৰ আৰু সংগী বিচাৰে যি নিজৰ পৰিয়াল আৰু অভিভাৱকৰ প্ৰতি একেবাৰে নিষ্ঠাবান। হুইপেট শিশুৰ প্ৰতি অত্যন্ত কোমল আৰু তেওঁলোকৰ বাবে এক উৎকৃষ্ট সংগী হিচাপে কাম কৰে। ঘৰৰ ভিতৰত শান্ত যদিও বাহিৰত দৌৰি খেলি ভাল পায়। হুইপেট অত্যন্ত সংবেদনশীল (শাৰীৰিক আৰু মানসিকভাৱে) আৰু ইয়াক ৰুক্ষভাৱে চম্ভালিব নোৱাৰি বা গুৰুতৰভাৱে সংশোধন কৰিব নোৱাৰি।

হুইপেটৰ যত্ন কেনেকৈ ল'ব

হুইপেট এপাৰ্টমেণ্ট কুকুৰ হিচাপে এটা ভাল পছন্দ হ'ব পাৰে, সেয়া হওক আপুনি তেওঁক দীঘলীয়া খোজ কাঢ়িবলৈ বা দৈনিক দৌৰিবলৈ লৈ যায়। ইয়াত বৰ কোলাহল নহয় আৰু হুইপেটৰ বিচনাখন কোমল, গৰম হ’ব লাগে। তেওঁ তীব্ৰ ঠাণ্ডা ভাল নাপায় আৰু বাৰাণ্ডা বা পিছফালৰ চোতালত থাকিব নালাগে। ঠাণ্ডা বতৰত হুইপেটে বৰফত খেলিব আৰু দৌৰিব পাৰে, কিন্তু উষ্ণ উষ্ণতাত অচল সময় কটাব লাগিব। চুলিবোৰ অত্যন্ত চুটি আৰু মিহি, আৰু...হুইপেটে কাৰ্যতঃ “কুকুৰৰ গোন্ধ” নিৰ্গত নকৰে।