Enhavtabelo
Familio: Ĉashundo, Montrilo
Vidu ankaŭ: sango en la fekoAreo de origino: Anglio
Originala Funkcio: Montrado
Averaĝa grandeco de maskloj:
Alteco: 0,63 – 0,71 m; Pezo: 24 – 34 kg
Averaĝa grandeco de inoj
Alteco: 0,58 – 0,65 m; Pezo: 20 – 29 kg
Aliaj nomoj: Angla Montrilo
Vidu ankaŭ: Ĉio pri la Doberman-rasoPozicio en la rangotabelo de inteligenteco: 43-a pozicio
Normo de raso: kontrolu ĉi tie
| Energio |  |
| Mi ŝatas ludi ludojn | |
| Amikeco kun aliaj hundoj | |
| Amikeco kun fremduloj |  |
| Amikeco kun aliaj bestoj | |
| Protekto | |
| Toleremo al varmo | |
| Toleremo al malvarma | |
| | |
| Alligiteco al posedanto | |
| Facileco de trejnado | |
| Gardisto | |
| Prizorgo pri hunda higieno |  |
Origino kaj historio de la raso
La unuaj indikiloj estis uzataj en la 17-a jarcento por ne indiki la lokon. de la birdoj, sed montri leporon kaj poste la leporhundoj anstataŭigis ilin. Kiam birdĉasado iĝis populara en la 18-a jarcento, la Montrilo trovis sian lokon kiel birdtrovinto. La ideala hundo bezonus trovi la celon kaj indiki ĝian lokon kaj resti senmova ĝis la ĉasisto pafas, atasko, kiu estis iom malrapida, kun la malnovaj tiamaj armiloj. La Montrilo ekde sia origino havas en sia genetika konsisto kelkajn el la plej talentaj rasoj kiuj ekzistas: leporhundoj, ĉashundoj, same kiel malnova speco de spaniel.
Malsamaj landoj evoluigis malsamajn rasojn de Montriloj. La granda, peza hispana Montrilo estis krucita kun la angla Montrilo por pliigi celkapablon, sed koste de lerteco. Kun la apero de aŭtomataj armiloj en la 19-a jarcento, la pli malrapidaj laborkarakterizaĵoj de la hispana montrilo iĝis nedezirindaj tiel krucoj estis nuligitaj. En la 19-a jarcento, krucoj kun Setters estis faritaj, eble por plibonigi emon kaj igi la hundojn pli emaj al indikado kaj malpli verŝajne provi kapti ĉasaĵon. Montriloj populariĝis por distra ĉasado sur grandaj posedaĵoj.
Ideale oni uzas du Montrilojn por ke la ĉasisto povu precize lokalizi la birdon per krucreferenco de la punktoj de la hundoj. Kiam hundekspozicioj estis ĉe sia pinto en la malfrua 19-a jarcento, Montriloj tenis elstaran pozicion inter la elstaraj rasoj. Montriloj restas tre popularaj kiel kamphundoj kaj por helpi ĉasistojn en distra ĉasado, sed ili ne estas same popularaj kiel dorlotbestoj super multaj aliaj sportrasoj.
Montrilo-Temperamento
LaPointer estas vera longdistanca ĉasisto, kio signifas, ke li ne nur estas bonega hundo por ĉasi birdojn, sed li ankaŭ havas la eltenemon por kuri dum horoj. Tial, li bezonas multan ekzercon aŭ li povas fariĝi frustrita kaj detrua. Ĉar li ĉiam serĉas birdojn, li estas facile distrita de ĉiutagaj aferoj, sed estas preskaŭ maleble distri post kiam li estas fokusita. Li estas afabla kaj dolĉa, sed li ankaŭ povas esti energia kaj eĉ perforta foje. Kiel multaj sportaj rasoj troveblaj en la kamparo, la tipa kamphundo fariĝas pli malgranda kaj pli aktiva.
Kiel Prizorgi Montrilon
La Montrilo bezonas multan ekzercon. Li bezonas almenaŭ unu horon da korpa fortostreĉo ĉiutage. Li ŝatas kuri kaj traserĉi la arbarojn dum longaj foraj ekskursoj. Hejme, li bezonas spacon por ekzerci ekstere kaj ne atendu, ke li sidu endome. La Montrilo bezonas hundon aŭ homan kunulecon kaj faras plej bone se ĝi rajtas pasigi pli da tempo kun sia familio. Necesas nur foja brosado por forigi mortajn harojn.
