مزایا و معایب داشتن بیش از یک سگ

این یک سوال بسیار تکراری است. وقتی سگ داریم، معمول است که دیگران را بخواهیم، ​​اما آیا این ایده خوبی است؟

برای کمک به شما در تصمیم گیری، هالینا ویدیویی درباره تجربه خود با پاندورا و کلئو تهیه کرد.

بررسی کنید:

مزایا و مضرات داشتن دو سگ

تسکین تنهایی

به عنوان حیوانات اجتماعی که هستند، سگ ها دوست ندارند بمانند تنها. اگرچه دلشان برای صاحبشان تنگ شده است، اما همراهی با یک سگ دیگر، تنهایی آنها را راحت می کند. اما از طرف دیگر، متأسفانه هر سگی یاد نمی گیرد که معاشرت یک انسان را با سگ دیگری جایگزین کند. به خصوص زمانی که به درستی با سگ های دیگر معاشرت نشده باشد.

آیا آشفتگی افزایش می یابد یا کاهش می یابد؟

مخرب سگ ها می تواند با ورود افزایش یا کاهش یابد. سگ دوم اگر این دو با هم بازی کنند، آسیبی که به آنها وارد می شود کمتر از تنها ماندن یکی از آنها خواهد بود. اما، بیشتر اوقات، یکی از سگ ها، دیگری را به انجام کارهای نادرست تشویق می کند!

به طور کلی وقتی تنها است، سگ بی انگیزه و غیرفعال است. بنابراین، آن را کمی از بین می برد. در این صورت، اگر حضور سگ دیگری باعث شود اولین سگ در زمان غیبت افراد اقدام کند، آشفتگی بیشتر از زمانی است که تنها سگ تنها بماند. اما باید به خاطر داشته باشید که هرج و مرج بیشتر باعث شادی و رفاه بیشتر سگ نیز می شود.

ممکن است دعوا وجود داشته باشد

طبیعی و قابل قبول است.که بین سگ هایی که در یک خانه زندگی می کنند تجاوزاتی وجود دارد. اما، در موارد خاص، دعوا منجر به صدمات جدی می شود که حتی می تواند منجر به مرگ شود.

هر چه تعداد سگ ها بیشتر باشد، احتمال وقوع دعوای جدی بیشتر می شود. داشتن تنها دو سگ بسیار امن تر از داشتن سه، چهار و غیره است. در گروه های بزرگ، بارها سگی که در مبارزه شکست می خورد، مورد حمله دیگران قرار می گیرد و در این صورت عواقب آن معمولاً جدی است.

برای کاهش احتمال دعوای جدی، لازم است خوب باشد. کنترل سگ ها، سگ ها و انتخاب صحیح افرادی که گروه را تشکیل می دهند. بسیاری از مردم فکر می کنند که توله سگ های یک بستر به عنوان بزرگسالان، و همچنین مادر و دختر، پدر و پسر و غیره مبارزه نمی کنند. این یک تصور اشتباه است.

خطر دعوای یک نر با ماده کمتر از دعوای دو سگ همجنس است، اما اگر زن نر به گرما می‌رود، باید سالی دو بار از هم جدا شوند. اخته نیست و اگر نمی خواهید آنها را تکثیر کنید. جدایی می تواند بسیار ناخوشایند باشد - نر اغلب ناامید است تا به ماده برسد.

اگر احتمال دعوا وجود داشته باشد، صاحبان نمی توانند اسباب بازی ها و استخوان های بسیار جذاب را در دسترس سگ بگذارند. این محدودیت بستگی به نحوه زندگی سگ ها با هم و نحوه ابراز پرخاشگری مالکانه خود دارد.

حسادت و رقابت

چه زمانی بایداگر بیش از یک سگ دارید، حسادت و رقابت، عمدتاً برای جلب توجه صاحب سگ رایج است. برای اینکه سگ‌ها را تحت کنترل نگه دارید، لازم است که امنیت و استحکام را نشان دهید.

سگ‌های حسود وقتی با یک شی یا توجه کسی مخالفت می‌کنند، ممکن است پرخاشگر شوند. رقابت کنترل نشده به طور چشمگیری رفتارهای ناخواسته مانند پریدن روی معلمان و بازدیدکنندگان، تعقیب گربه خانگی و غیره را افزایش می دهد. اما، از سوی دیگر، رقابت‌پذیری می‌تواند باعث شود سگ‌هایی که اشتها ندارند بیشتر بخورند و سگ‌های ترسو شجاع‌تر شوند. سگ پیر را دوباره بازی می کند، با اشتهای بیشتری غذا می خورد و برای محبت معلمانش رقابت می کند. اما باید مراقب باشید که بزرگتر را رها نکنید و اجازه ندهید که توله سگ بیش از حد شما را اذیت کند. ما باید دسترسی توله سگ را به مکان های ترجیح داده شده توسط جانباز محدود کنیم و همچنین بازی های ناخواسته را توبیخ کنیم تا آرامش خاطر سگ بزرگتر تضمین شود.

آموزش سگ دوم

همیشه از مردم می پرسم که آیا سگ اول یا دوم است که بیشتر شبیه مردم است. پاسخ معمولاً یکسان است: اولی! این به این دلیل است که وقتی هیچ مرجع دیگری برای سگ وجود نداشته باشد، تأثیر ما بر آموزش و رفتار سگ بسیار بیشتر است. اگر به فکر گرفتن سگ دوم هستید، پس آماده باشیدبرای اینکه سگ جدید بیشتر شبیه یک سگ و کمتر شبیه یک فرد باشد. سگ اول معمولاً آنچه را که ما می‌گوییم و انجام می‌دهیم بهتر می‌فهمد، نسبت به سگ‌های دیگر توجه مردم را بیشتر می‌طلبد و تمایل دارد نسبت به اسباب‌بازی‌هایش کمتر مالکیت داشته باشد.

نتیجه‌گیری

I من طرفدار داشتن بیش از یک سگ هستم - با شرکت زندگی بسیار فعال تر و تحریک کننده تر می شود. اما صاحب باید سگ دیگر را به درستی انتخاب کند.