Dogo Argentino

Dogo Argentino
Ruben Taylor

Rodzina: pies myśliwski i bojowy

Obszar pochodzenia: Argentyna

Oryginalna funkcja: pies stróżujący

Średni rozmiar:

Wysokość: od 60 cm do 65 cm; Waga: od 40 kg do 54 kg

Inne nazwy: Dogo

Pozycja w rankingu wywiadowczym: nie dotyczy

Standard rasy: sprawdź tutaj

Energia
Lubię grać w gry
Przyjaźń z innymi psami
Przyjaźń z nieznajomymi
Przyjaźń z innymi zwierzętami
Ochrona
Tolerancja na ciepło
Tolerancja na zimno
Potrzeba ćwiczeń
Załącznik do właściciela
Łatwość szkolenia
Strażnik
Pielęgnacja psów

Pochodzenie i historia rasy

Dogo Argentino jest bardzo młodą rasą i dopiero niedawno została uznana w stosunku do innych ras psów. Wszystko zaczęło się, gdy dwaj argentyńscy bracia, Antonio Nores Martinez i Augustin Nores Martinez, postanowili stworzyć psa, który byłby idealny i niepokonany na arenach walki, a także w polowaniu na pumy i dziki. Rozpoczęli hodowlę z samicami rasy zwanej Viejo.Perro de Pelea Cordobés, rasa z wielką tradycją w walkach psów, zginęła w walce i nigdy się nie poddała.

Bracia dodali inne rasy do Viejo Perro de Pelea Cordobés: doga niemieckiego (aby zwiększyć wagę i rozmiar), buldoga angielskiego i bull teriera (aby zwiększyć odporność i tolerancję na ból), boksera (żywotność i inteligencja), mastifa pirenejskiego (rozmiar, wytrzymałość, węch i biała sierść), wyżła angielskiego (aby poprawić węch, aby lepiej radzić sobie w polowaniu) i wilczarza irlandzkiego (definicja).Chcieli, aby pies miał białe futro, aby dostosować się do wszystkich klimatów.

Viejo Perro de Pelea Cordobés, dog niemiecki, buldog angielski, bull terrier, bokser, mastif pirenejski, pointer i wilczarz irlandzki.

Zobacz też: Jak czyścić uszy szczeniaka

Przez 25 lat bracia Martinez mieszali te psy i doskonalili ich genetykę, a w 1928 roku opracowali pierwszy standard rasy i zaprezentowali go na spotkaniu lokalnego stowarzyszenia myśliwych. Antonio zmarł wcześnie, a jego brat, Augustin, zajął się rozpowszechnianiem rasy głównie wśród myśliwych.

Zwinność i bojowość tej rasy sprawiły, że szybko została ona przyjęta jako główny pies myśliwych polujących na dziki i pumy. Jego wydajność była tak dobra, że rasa odniosła niesamowity sukces w całej Argentynie. Jedną z cech, które myśliwi najbardziej doceniają w Dogo Argentino, jest jego wyostrzony węch. Odziedziczył on po pointerze tę zdolność do wąchania powietrza w poszukiwaniu zdobyczy, co jest bardzo ważne dla myśliwych.Ułatwiło to znalezienie pum, które próbowały ukryć się na drzewach.

Temperament doga argentyńskiego

O Dogo Argentino Został wyhodowany jako pies bojowy i myśliwski, gdzie ma wyjątkową wydajność, ale bardzo dobrze przystosował się do nowych zadań. Dziś jest używany przez argentyńską policję federalną jako pies stróżujący i patrolowy, a nawet jako przewodnik dla niewidomych.

Jako stróż, jego główna funkcja dzisiaj, jest cichy i niezależny. Nie jest zalecany dla niedoświadczonych opiekunów, którzy nie mogą być liderem psa.

O Dogo Argentino Jest niezwykle lojalny wobec swoich właścicieli, łatwo uczy się komend i jest bardzo cierpliwy w stosunku do dzieci, ale ponieważ jest bardzo duży, nie zaleca się pozostawiania go samego z małymi dziećmi. Nie jest agresywnym psem w stosunku do swojej rodziny i nie będzie zbyt szczęśliwy z ludźmi, których nie zna, gdy odwiedzają twój dom. Ma niewielką tolerancję, gdy jego terytorium jest atakowane przez nieznajomych.

Jako szczeniak musi być socjalizowany od najmłodszych lat z innymi psami i zwierzętami, aby mógł spokojnie współistnieć. Ponieważ jest to pies o bardzo silnych instynktach walki i polowania, trudno będzie mu dogadać się z innym samcem na tym samym terytorium.

Rasa została zakazana w kilku krajach, takich jak Anglia, Australia, Nowa Zelandia i Islandia, ponieważ ma reputację "dzikiej". W USA Dogo Argentino nie jest oficjalnie uznawany i należy do "rzadkich ras".

Szczeniak dogo argentyńskiego

O Szczeniak dogo argentyńskiego Nigdy nie powinien być zamknięty w małej przestrzeni lub mieszkaniu. Potrzebuje dużo miejsca, aby móc biegać i ćwiczyć mięśnie, aby rozwinąć swoje ciało i temperament typowy dla rasy.

Konieczne jest, aby opiekun był doświadczony i wiedział, jak narzucić się jako przywódca, dając jasne granice pro psa, aby nie stał się liderem i nie zaczął dominować w domu.

Wszelkie agresywne zachowania skierowane do innych zwierząt lub ludzi powinny być tłumione na wczesnym etapie, aby nie stały się problemem w późniejszym czasie.

Chociaż standard rasy wspomina o przycinaniu uszu, czynność ta jest zabroniona w Brazylii, a każdy weterynarz, profesjonalista lub osoba, która wykonuje przycinanie uszu u psa, popełnia nielegalne działanie.

Szczenięta muszą być całkowicie białe, ale nos musi być czarny, aby mieściły się we wzorcu rasy. Trufla osiąga swój ostateczny kolor, gdy szczenię ma 3 miesiące. Czasami pies ma ciemne plamy na skórze (nie na sierści), co jest dopuszczalne. Znak pirata (jedno oko z ciemną plamą na sierści) jest uznawany, ale czarne plamy na ciele są niedopuszczalne.Szczeniak ma plamy na ciele, prawdopodobnie nie jest czystym Dogo Argentino. Bądź podejrzliwy.

Jak dbać o doga argentyńskiego

Obcinanie uszu jest nielegalne w Brazylii. Dogo Argentino nie jest polecany do mieszkań, ani do zamknięcia w hodowli. Potrzebuje przestrzeni do ćwiczeń i rozwoju, a także do utrzymania silnej muskulatury. Konieczna jest zabawa i codzienne spacery z nim przez wiele godzin. Izolowanie Dogo Argentino jest złym pomysłem, dlatego może on być obcy swoim własnym opiekunom. Potrzebuje ondorastać i żyć blisko swojej rodziny, aby stać się zrównoważonym psem i pozostać zrównoważonym przez całe życie.

Biała skóra i futro są wrażliwe na intensywne słońce, więc jeśli chodzi na spacery w słońcu, musi używać kremów przeciwsłonecznych, aby uniknąć poparzeń i raka skóry.

Niektóre szczenięta Dogo Argentino mogą urodzić się głuche. Upewnij się, że szczeniak ma doskonały słuch. Rzuć mu pęk kluczy bez patrzenia i zobacz, czy usłyszy hałas i zareaguje.

Pielęgnacja nie jest konieczna, ponieważ dogi mają krótką sierść. Wystarczą comiesięczne kąpiele zimą i dwutygodniowe latem.

Zobacz też: Psy w podeszłym wieku: zmiany w zachowaniu



Ruben Taylor
Ruben Taylor
Ruben Taylor jest zapalonym entuzjastą psów i doświadczonym właścicielem psa, który poświęcił swoje życie zrozumieniu i edukacji innych o świecie psów. Dzięki ponad dziesięcioletniemu praktycznemu doświadczeniu Ruben stał się zaufanym źródłem wiedzy i wskazówek dla innych miłośników psów.Dorastając z psami różnych ras, Ruben od najmłodszych lat nawiązał z nimi głęboką więź. Jego fascynacja zachowaniem, zdrowiem i tresurą psów jeszcze bardziej się nasiliła, gdy starał się zapewnić najlepszą możliwą opiekę swoim futrzanym towarzyszom.Doświadczenie Rubena wykracza poza podstawową opiekę nad psem; ma dogłębną wiedzę na temat chorób psów, problemów zdrowotnych i różnych komplikacji, które mogą się pojawić. Jego zaangażowanie w badania i bycie na bieżąco z najnowszymi osiągnięciami w tej dziedzinie gwarantuje, że jego czytelnicy otrzymują dokładne i wiarygodne informacje.Co więcej, zamiłowanie Rubena do odkrywania różnych ras psów i ich unikalnych cech doprowadziło go do zgromadzenia bogatej wiedzy o różnych rasach. Jego dogłębny wgląd w cechy specyficzne dla rasy, wymagania dotyczące ćwiczeń i temperamenty czynią go nieocenionym źródłem informacji dla osób poszukujących informacji o określonych rasach.Za pośrednictwem swojego bloga Ruben stara się pomóc właścicielom psów stawić czoła wyzwaniom związanym z posiadaniem psa i wychować ich futrzane dzieci, aby były szczęśliwymi i zdrowymi towarzyszami. Z treningutechniki zabawy, udziela praktycznych wskazówek i porad, aby zapewnić doskonałe wychowanie każdego psa.Ciepły i przyjazny styl pisania Rubena, w połączeniu z jego ogromną wiedzą, zapewniły mu lojalnych zwolenników entuzjastów psów, którzy z niecierpliwością czekają na jego kolejny wpis na blogu. Ze swoją pasją do psów przebijającą się w jego słowach, Ruben jest zaangażowany w wywieranie pozytywnego wpływu na życie zarówno psów, jak i ich właścicieli.