আফগান হাউণ্ড জাতৰ বিষয়ে সকলো

আফগান হাউণ্ড এটা ডাঙৰ আৰু জেদী কুকুৰ, চিকাৰৰ মনোভাৱৰ কিন্তু তথাপিও ধেমেলীয়া আৰু চঞ্চল। তেওঁক দৌৰিবলৈ ঠাইৰ প্ৰয়োজন, গতিকে তেওঁ এপাৰ্টমেণ্ট আৰু সৰু পৰিৱেশৰ বাবে উপযোগী নহয়।

উৎপত্তিস্থল: আফগানিস্তান

মূল কাৰ্য্য: শহাপহু আৰু গজেলৰ চিকাৰী

আকাৰ গড় পুৰুষ: উচ্চতা: ৬৮ চে.মি., ২৭ কিলোগ্ৰাম

গড় মহিলাৰ আকাৰ: উচ্চতা: ৬৩ চে.মি., ২৩ কিলোগ্ৰাম

জীৱনকাল: ১২-১৪ বছৰ

অন্যৰ নাম: তাজি , বালুচি হাউণ্ড

চোৰাংচোৱাৰ ৰেংকিং: ৭৯ নং স্থান

জাতৰ মানদণ্ড: ইয়াত পৰীক্ষা কৰক

শক্তি
মই খেল খেলি ভাল পাওঁ
অন্য কুকুৰৰ সৈতে বন্ধুত্ব
অচিনাকি মানুহৰ সৈতে বন্ধুত্ব
অন্য জীৱ-জন্তুৰ সৈতে বন্ধুত্ব
সুৰক্ষা
তাপ সহনশীলতা
শীতল সহনশীলতা
ব্যায়ামৰ প্ৰয়োজনীয়তা
প্ৰশিক্ষণৰ সহজতা
গাৰ্ড
কুকুৰৰ পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতাৰ যত্ন

এই জাতৰ উৎপত্তি আৰু ইতিহাস

ইজিপ্তৰ ফেৰাউনৰ সময়ৰ পৰাই শিপা থকা আফগান হাউণ্ড মধ্যপ্ৰাচ্যৰ চাইটহাউণ্ড গোটৰ পৰা আহৰণ কৰা এটা প্ৰাচীন জাত। এনে বিখ্যাত শিপা থকাৰ পিছতো আফগান হাউণ্ডৰ বিকাশৰ বেছিভাগেই যাযাবৰী জনজাতিসকলে ইয়াক কদৌৰা কুকুৰ যিয়ে শহাপহু আৰু গজেলৰ মাংস পাত্ৰলৈ আনিব পাৰে। কুকুৰে বাজৰ সহায়ত চিকাৰ কৰিছিল, শিলৰ কুৱেৰীত নিজকে লঞ্চ কৰিবলৈ প্ৰশিক্ষণ দিয়া হৈছিল। আফগানিস্তানৰ কঠিন পাহাৰীয়া ভূখণ্ডত প্ৰজন্মৰ প্ৰজন্মৰ চিকাৰীয়ে এটা বেগী কুকুৰ উৎপন্ন কৰিছিল যিটোৰ ষ্টেমিনাও ভাল আছিল, কিন্তু সৰ্বোপৰি ইয়াৰ চঞ্চলতা আৰু জঁপিয়াই পৰাৰ এক আচৰিত ক্ষমতা আছিল। ইয়াৰ দীঘল কোটে ইয়াক ঠাণ্ডা বতৰৰ পৰা ৰক্ষা কৰিছিল। এই কুকুৰবোৰ শতিকাজুৰি বিচ্ছিন্ন হৈ আছিল, আফগানিস্তানৰ অভেদ্য পাহাৰত লুকাই আছিল। ১৯০০ চনৰ আৰম্ভণিতে ইংলেণ্ডত প্ৰথম আফগান হাউণ্ড আহিছিল; সেই সময়ত এই কুকুৰবোৰক পাৰ্চী গ্ৰেহাউণ্ড বা বাৰুখজি হাউণ্ড বুলি কোৱা হৈছিল। এই কুকুৰবোৰ আছিল বৈচিত্ৰময় গোট, গতিকে সেই সময়ৰ আটাইতকৈ মাৰ্জিত কুকুৰৰ জাত হিচাপে বৰ্ণনা কৰা বিশেষভাৱে আকৰ্ষণীয় কুকুৰ জাৰ্ডিনৰ পৰা অনুপ্ৰাণিত হৈ নিখুঁততাৰ এটা মানদণ্ড সৃষ্টি কৰা হৈছিল। ইয়াৰ জনপ্ৰিয়তা লাহে লাহে বাঢ়ি আহিল আৰু কুকুৰটোৱে মূলতঃ ইয়াৰ গ্লেমাৰাছ চেহেৰাৰ বাবেই আকৰ্ষণ কৰিছিল। তেওঁলোকৰ শ্ব’ৰ জনপ্ৰিয়তা দ্ৰুতগতিত বৃদ্ধি পাইছিল আৰু আফগানসকল দ্ৰুতগতিত আটাইতকৈ প্ৰতিযোগিতামূলক আৰু গ্লেমাৰাছ শ্ব’ ডগসমূহৰ ভিতৰত অন্যতম হৈ পৰিছিল। ১৯৭০ চনত আফগান কুকুৰ এটা ফেশ্বনেবল জাতত পৰিণত হয় যদিও তাৰ পিছত ইয়াৰ জনপ্ৰিয়তা হ্ৰাস পায়।

আফগান হাউণ্ডৰ স্বভাৱ

গ্লেমাৰাছ সুনামৰ সত্ত্বেও আফগান হাউণ্ডৰ চিকাৰী মনোভাৱ আছে , ৰুক্ষ ভূখণ্ডত নিজৰ চিকাৰক খেদিবলৈ সৃষ্টি কৰা। আভ্যন্তৰীণভাৱে ৰখাৰ সময়তমৰ্যাদাপূৰ্ণ বহন কৰাৰ পিছতো তেওঁক দৈনিক নিৰাপদ স্থানত ভৰি দুখন টানিবলৈ সুযোগৰ প্ৰয়োজন। তেওঁৰ আটাইতকৈ বেয়া বৈশিষ্ট্য হ’ল মাতিলে আহিবলৈ অনিচ্ছা। বাহিৰত সি সৰু সৰু জীৱ-জন্তু চিকাৰ কৰিব। ঘৰৰ ভিতৰত তেওঁ শান্তিপূৰ্ণভাৱে সহাৱস্থান কৰিব। আফগান হাউণ্ড শিশুৰ প্ৰতি কোমল আৰু কিছুমান মানুহে ইয়াক “মেকুৰীৰ ধৰণৰ” বুলি বৰ্ণনা কৰে। তেওঁ স্বাধীন যদিও সংবেদনশীল আৰু প্ৰকাশ্যভাৱে মৰমিয়াল নহয়। অচিনাকি মানুহৰ লগত ৰিজাৰ্ভ কৰিব পাৰি, কিছুমানে আনকি লাজ লগাও। কিন্তু তেওঁৰ এটা লঘু আৰু ধেমেলীয়া দিশ আছে।

আফগান হাউণ্ডৰ যত্ন কেনেকৈ ল’ব

আফগানসকলে দৈনিক প্ৰচেষ্টা চলোৱাৰ প্ৰয়োজন, হয় দীঘলীয়া খোজ কাঢ়ি তাৰ পিছত চুটি দৌৰৰ জৰিয়তে, বা, পছন্দ, এটা নিৰাপদ আৰু সীমাবদ্ধ অঞ্চলত সৰ্বোচ্চ গতিৰে দৌৰাৰ সুযোগ থকা। তেওঁৰ কোটে তেওঁক নাতিশীতোষ্ণ অঞ্চলত বাহিৰত আৰামদায়ক কৰি তুলিব পাৰে যদিও তেওঁক কোমল বিচনাৰ প্ৰয়োজন আৰু ঘৰৰ কুকুৰ হিচাপে ই সৰ্বোত্তম। বিশেষকৈ কুকুৰ পোৱালিটো ছিঙি যোৱাৰ সময়ত নোমৰ বিশেষ যত্নৰ প্ৰয়োজন হয়; বেছিভাগ প্ৰাপ্তবয়স্ক চুলিত দুদিনৰ পৰা তিনিদিনৰ মূৰে মূৰে ব্ৰাছ বা কম্বল কৰাৰ প্ৰয়োজন হয়।