Μπαμπεσίωση (πυροπλάσμωση) - Ασθένεια που μεταδίδεται από τσιμπούρια

Η μπαμπεσίωση (ή πυροπλάσμωση) είναι μια άλλη ασθένεια που μεταδίδεται από ανεπιθύμητα τσιμπούρια στα σκυλιά μας. Όπως και η ερλιχίωση, μπορεί επίσης να ονομάζεται "ασθένεια που μεταδίδεται από τσιμπούρια" και έρχεται σιωπηλά. Η μπαμπεσίωση, αν αφεθεί χωρίς θεραπεία, μπορεί να είναι θανατηφόρα, όπως και η ερλιχίωση.

Η ασθένεια αυτή μεταδίδεται από το καφέ τσιμπούρι ( Rhipicephalus sanguineus ), το περίφημο " τσιμπούρι σκύλου "Προκαλείται από το πρωτόζωο Babesia canis το οποίο μολύνει και καταστρέφει τα ερυθρά αιμοσφαίρια (διαφορετικό από την ερλιχίωση, η οποία προκαλείται από βακτήριο που καταστρέφει τα λευκά αιμοσφαίρια).

Τα τσιμπούρια χρειάζονται θερμό και υγρό περιβάλλον για να αναπαραχθούν, γι' αυτό και είναι πολύ πιο κοινά στις τροπικές χώρες. Στη Βραζιλία, η μπαμπεσίωση είναι πιο συχνή στα βορειοανατολικά και λιγότερο συχνή στα νοτιοανατολικά και νότια.

Τύποι κροτώνων

Το τσιμπούρι του σκύλου ( Rhipicephalus sanguineus ) εντοπίζεται πολύ εύκολα στο περιβάλλον, όπως σε κυνοκομεία, τοίχους, στέγες, κουφώματα θυρών, κορμούς και φλοιούς δέντρων, κάτω από φύλλα και φυτά, σπίτια κ.ά. Το παράσιτο αυτό είναι πολύ ευαίσθητο στη φωτεινότητα, γι' αυτό και "κρύβεται" σε περιβάλλοντα με λίγο φως. Αξίζει να θυμόμαστε ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να αποτελέσει ξενιστή για τα τσιμπούρια. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δύσκολα ένας άνθρωπος θα αφήσει ένα τσιμπούρι να μπει στο σπίτι του.Επιπλέον, για να μολυνθεί κανείς από την ασθένεια (τόσο η Μπαμπεσίωση όσον αφορά Erliquiosis ), το τσιμπούρι πρέπει να παραμείνει προσκολλημένο στο δέρμα για τουλάχιστον 4 ώρες, κάτι που είναι πολύ δύσκολο να συμβεί, καθώς μόλις μας τσιμπήσουν, η πρώτη μας αντίδραση είναι να απομακρύνουμε το παράσιτο από το σώμα μας. Δεδομένου ότι τα ζώα δεν έχουν αυτή την ικανότητα, εξαρτώνται από εμάς να ελέγξουμε αν υπάρχει τσιμπούρι στο σώμα τους.

Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι τα τσιμπούρια δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς ξενιστή, καθώς χρειάζονται το αίμα του για να επιβιώσουν, ρουφώντας το μέχρι να χορτάσουν. Μετά τη σίτιση, αποσπώνται από τον ξενιστή μέχρι να χρειαστούν ξανά αίμα και να αναζητήσουν ένα άλλο ζώο του οποίου το αίμα θα χρησιμεύσει ως τροφή.

Το τσιμπούρι μολύνεται όταν τρέφεται με το αίμα ενός σκύλου που πάσχει από μπαμπέσιωση. Μόλις τα μπαμπέσιωνα καταποθούν, εγκαθίστανται και μολύνουν τα αυγά που θα γεννήσει το θηλυκό τσιμπούρι. Αφού έχουν ήδη μολύνει τα αυγά, τις προνύμφες και τις νύμφες, τα πρωτόζωα αυτά εγκαθίστανται στους σιελογόνους αδένες του ενήλικου κρότωνος και πολλαπλασιάζονται σε αυτό το σημείο. Όταν αυτό το μολυσμένο τσιμπούρι πάει να ρουφήξει τοαίμα του επόμενου ξενιστή (σκύλος), θα μολύνει αυτόν τον σκύλο με Babesia.

Συμπτώματα της μπαμπεσίωσης

Μετά τη μόλυνση, η παρουσία των παρασίτων στο αίμα εμφανίζεται μέσα σε μία ή δύο ημέρες και διαρκεί περίπου τέσσερις ημέρες. Στη συνέχεια, οι μικροοργανισμοί εξαφανίζονται από το αίμα για μια περίοδο 10 έως 14 ημερών και στη συνέχεια εμφανίζεται μια δεύτερη, πιο έντονη, προσβολή από τα παράσιτα.

Πολλές λοιμώξεις από Babesia canis είναι μη εμφανείς. Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα κλινικά συμπτώματα γίνονται εμφανή μόνο μετά από άσκηση (λόγω εξαντλητικής άσκησης), χειρουργική επέμβαση ή άλλες λοιμώξεις. Τυπικά συμπτώματα της Babesiosis είναι πυρετός, ίκτερος, αδυναμία, κατάθλιψη, έλλειψη όρεξης, χλωμοί βλεννογόνοι και σπληνομεγαλία (διογκωμένος σπλήνας).πηκτικότητα και νευρικότητα. Γι' αυτό καλό είναι να έχετε πάντα επίγνωση της συμπεριφοράς του σκύλου σας. Αν ξαφνικά γίνει κατάκοιτος, θλιμμένος, απαθής, ανέμελος και με μη φυσιολογικές συμπεριφορές για την ιδιοσυγκρασία του, ερευνήστε αμέσως τι μπορεί να συμβαίνει. Μπορεί να είναι απλώς άρρωστος, αλλά μπορεί να έχει μολυνθεί, με Μπαμπεσίωση ή Erliquiosis Και οι δύο ασθένειες μπορούν να ονομαστούν "ασθένεια που μεταδίδεται από τσιμπούρια".

Βρήκατε ένα τσιμπούρι στο κουτάβι σας; Παρατηρήστε το σκύλο σας για τρεις ή τέσσερις ημέρες και ελέγξτε για τσιμπούρια:

- μια τεράστια πτώση,

- απάθεια, θλίψη, κατάπτωση,

- πυρετός,

- μεγάλη κούραση,

- σκούρα ούρα ("χρώματος καφέ"),

- κιτρινωποί βλεννογόνοι πριν γίνουν "λευκή πορσελάνη".

Στις εργαστηριακές εξετάσεις (αίμα), τα συχνότερα συμπτώματα είναι η αναιμία, τα αυξημένα επίπεδα χολερυθρίνης στο αίμα, η παρουσία χολερυθρίνης και αιμοσφαιρίνης στα ούρα και η μείωση του αριθμού των αιμοπεταλίων. Η παρουσία οξείας νεφρικής ανεπάρκειας είναι πολύ συχνή.

Το φάσμα της νόσου κυμαίνεται από μια ήπια, κλινικά μη εμφανή αναιμία έως μια φουλμινάζουσα μορφή με έντονη καταστολή και κλινικοπαθολογικά ευρήματα που συνάδουν με διάχυτη ενδαγγειακή πηκτικότητα.

Διάγνωση

Η διάγνωση επιβεβαιώνεται με τον εντοπισμό μικροοργανισμών Babesia σε βαμμένα ερυθρά αιμοσφαίρια σε επιχρίσματα αίματος. Ωστόσο, οι μικροοργανισμοί δεν μπορούν πάντα να βρεθούν σε επιχρίσματα αίματος και σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να διενεργηθούν ορολογικές εξετάσεις για την επιβεβαίωση της διάγνωσης.

Θεραπεία και θεραπεία για την Μπαμπεσίωση

Η θεραπεία της μπαμπεσίωσης θα καλύψει δύο θέματα: την καταπολέμηση του παρασίτου και τη διόρθωση των προβλημάτων που έχουν προκληθεί από αυτό το παράσιτο (όπως η αναιμία και η νεφρική ανεπάρκεια, για παράδειγμα).

Οι κτηνίατροι έχουν σήμερα στη διάθεσή τους πυροπλασμικοκτόνα ( Babesicide Η θεραπεία των επιπλοκών της νόσου, η οποία είναι απαραίτητη, συνίσταται, για παράδειγμα, στη θεραπεία της νεφρικής ανεπάρκειας (με διάφορα μέσα, συμπεριλαμβανομένης της αιμοκάθαρσης, δηλαδή του τεχνητού νεφρού), εκτός από τη θεραπεία των άλλων επιπλοκών της νόσου.

Αυτές οι σοβαρές επιπλοκές, όπως η νεφρική ανεπάρκεια και η οξεία αναιμία, μπορεί να οδηγήσουν στο θάνατο του σκύλου. Γι' αυτό είναι τόσο σημαντική η διάγνωση Babesiosis του σκύλου το συντομότερο δυνατό, ώστε να αποφεύγονται όσο το δυνατόν περισσότερο τα ηπατικά και νεφρικά επακόλουθα.

Πώς να αποτρέψετε τη βαβεσίαση

Ο καλύτερος τρόπος για την πρόληψη αυτής της ασθένειας είναι να αποφύγετε τα φοβερά τσιμπούρια. Είναι σημαντικό να αποπαρασιτώνετε συχνά τον χώρο όπου ζει ο σκύλος αλλά και τον ίδιο τον σκύλο. Ένας απλός και αποτελεσματικός τρόπος είναι να κρατάτε το γρασίδι του κήπου πάντα κοντό, για να αποφύγετε ότι τα τσιμπούρια κρύβονται κάτω από τα φύλλα. Ένας άλλος αποτελεσματικός τρόπος είναι η εφαρμογή της "σκούπας της φωτιάς" ή του "φλογοβόλου" στους τοίχους, τα κυνοκομεία, τις σκάλες,Για την αποπαρασίτωση του σκύλου υπάρχουν διάφορες μέθοδοι: σκόνες, σπρέι, λουτρά, περιλαίμια κατά των παρασίτων, φάρμακα από το στόμα κ.ά. Δεν υπάρχει ακόμη αποτελεσματικό εμβόλιο κατά της νόσου.

Έχετε βρει τσιμπούρι στο σκύλο σας; Εδώ είναι πώς να αφαιρέσετε τα τσιμπούρια από τα σκυλιά .

Διαβάστε επίσης για το Erliquiosis, ένα άλλο Ασθένεια που προκαλείται από τσιμπούρια που θα μπορούσε να αποβεί μοιραίο για τον σκύλο σας.