پنومونی در سگ ها

عفونت یا تحریک ریه که باعث التهاب می شود به عنوان پنومونیت شناخته می شود. اگر مایعی در داخل بافت ریه جمع شود، به آن پنومونی می گویند. ذات الریه ممکن است در نتیجه عفونت، آسپیراسیون مایع به داخل ریه، به دلیل استعمال دخانیات یا ممکن است به دلیل یک علت ثانویه نارسایی سیستم، به ویژه قلب باشد. عفونت ریه ها می تواند توسط باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها یا تک یاخته ها ایجاد شود. همه آنها می توانند بیماری های جدی باشند.

سگ ها نیز مانند انسان به آنفولانزا مبتلا می شوند و این می تواند ظاهر ذات الریه را بهبود بخشد، زیرا سیستم ایمنی را کاهش می دهد. به همین دلیل مهم است که همیشه از سلامت سگ خود آگاه باشید، هرچه درمان سریعتر شروع شود، شانس موفقیت بیشتر است. ذات الریه می تواند بکشد.

رژیم غذایی ضعیف از نظر مواد مغذی می تواند باعث سوء تغذیه و کم خونی شود، ایمنی شما را کاهش داده و خطر ابتلا به ذات الریه را افزایش می دهد.

سگ های مسن و کوچک بیشتر مستعد ابتلا به این بیماری هستند. برخی از نژادها دارای استعداد ژنتیکی برای ابتلا به ذات الریه هستند: پکن، پودل اسباب بازی، یورکشایر، چیهواهوا و پامرانین.

علائم ذات الریه در سگ ها

شایع ترین و قابل مشاهده ترین علامت عفونت ریه تنگی نفس یا مشکل در تنفس است، به ویژه هنگام دم. تنفس سریع و کم عمق می شود. سگ توسطگاهی اوقات در دریافت اکسیژن کافی مشکل دارند زیرا بافت ریه پر از مایع می شود که باعث کاهش فضای هوا در آلوئول ها می شود. رنگ زبان، لثه ها و لب ها ممکن است آبی یا خاکستری شود. این ظاهر آبی یا خاکستری سیانوز نامیده می شود و نشان دهنده کمبود اکسیژن در خون است. دمای بدن معمولاً افزایش می یابد، گاهی اوقات بیش از 40 درجه سانتیگراد. اگر احتقان ریه ناشی از نارسایی قلبی باشد، دما ممکن است در محدوده طبیعی بین 38.3 تا 38.8 درجه سانتیگراد باقی بماند. با تشخیص و درمان به موقع، اکثر سگ ها با موفقیت درمان می شوند. به نظر ما، بیماری های ناشی از قارچ ها، مانند بلاستومایکوز، جدی ترین هستند. تشخیص زودهنگام و تشخیص دقیق بسیار مهم است. باید با دامپزشک مشورت شود تا مشخص شود علت بیماری ریوی مربوط به قلب است یا صرفاً یک عفونت اولیه ریه است.

درمان پنومونی در سگ ها

اگر مشکوک هستید که یک بیماری ریوی، باید بلافاصله با دامپزشک تماس گرفت. به طور معمول، طیف گسترده ای از تکنیک های تشخیصی مانند رادیوگرافی یا سونوگرافی استفاده می شود. در صورت مشکوک بودن به مایع، می توان نمونه ای از آن را از قفسه سینه خارج کرد وتجزیه و تحلیل کرد. این امر به تمایز بیماری ها از بیماری های ناشی از قارچ کمک می کند. اگر مشکوک به وجود باکتری باشد، می توان برای شناسایی نوع باکتری و در نتیجه انتخاب آنتی بیوتیک مناسب، کشت و آزمایش حساسیت انجام داد. دیورتیک ها معمولا برای کمک به پاکسازی مایع اضافی از ریه ها تجویز می شوند.