Inhoudsopgave
Het onderwerp gaat over de Separatieangst-syndroom dat het tegenwoordig steeds belangrijker wordt, vooral door de drukke levensstijl van de eigenaars (ze werken de hele dag), maar ook door een sterke afhankelijkheid die de mensen beginnen te krijgen ten opzichte van hun honden, alsof het hun kinderen zijn, of zelfs een verlengstuk van hun leermeesters.
Het is bekend dat de mensheid steeds eenzamer en individualistischer wordt, niet uit vrije wil, maar door de behoefte van de moderne tijd om meer te werken en, als gevolg daarvan, meer winst te maken en "gelukkiger te zijn". Dit gedrag heeft een uitlaatklep nodig, want men kan niet alleen leven, zonder familie in de buurt of zonder vrienden. Het is in de context van dit gevoel van eenzaamheid en behoefte dat sommige mensen beginnen teZe slapen samen, eten samen, delen vaak hetzelfde voedsel en zorgen voor een relatie van wederzijdse afhankelijkheid. Meestal is deze gastvrije en zorgzame houding die de eigenaar heeft ten opzichte van de hond iets dat onbewust wordt gedaan, in een poging om wat ruimte te vullen en inHet past niet bij een oordeel aan een eigenaar over dat houdingstype, want als die geen geweten heeft over wat dat echt voor de hond kan betekenen, is hij niet de schuldige, hij weet het gewoon niet en hij doet het met de beste bedoelingen.
Hier zijn 40 manieren om je hond gelukkiger te maken.
Maar in een extreem afhankelijke relatie is het resultaat juist extreme afhankelijkheid. Het lijkt overbodig, nietwaar? Maar het is iets dat bekend is, maar niet begrepen wordt. Zet het om naar menselijke relaties. Ouders kunnen bijvoorbeeld een kind op twee manieren opvoeden: ofwel door dat kind ertoe aan te zetten onafhankelijk te zijn, door hem/haar de houding daarvoor aan te leren, ofwel de andere manier ishet overbeschermen, waardoor het een onzeker kind wordt, bang dat het niet de kans krijgt om het nieuwe te leren kennen, om zijn mogelijkheden te testen en te weten hoe ver het kan gaan, en afhankelijk van de ouders in het begin en van een partner in een latere levensfase.
Bekijk de chat met de hondentherapeut op SEPARATION ANSEDADE:
Het is zoals dit dat we kunnen maken met een hond, of we geven de mogelijkheden zodat hij zijn potentieel kan laten zien, zijn ontdekkingen kan doen, de moeilijkheden onder ogen zien met de voorbehouden en eigen angst hiervoor, of op een te grote manier alle uitingen van angst, bezorgdheid verwelkomen, niet toestaan dat de hond ze kan beleven.
Met het oog hierop stel ik voor dat we beter begrijpen wat de Separatieangst syndroom (SAS) Het is een reeks gedragingen die honden vertonen wanneer ze alleen gelaten worden. Het ergste is dat wanneer de eigenaar de oorzaak van het probleem niet bij zichzelf ziet en bij thuiskomst geconfronteerd wordt met een bank die volledig vernield is, hij zijn dier straft. De straf wordt op een ongepaste manier gegeven en dat werkt mee aan de toename van de frequentie van het ongewenste gedrag.
Hier lees je hoe je je puppy op de juiste manier en met liefde opvoedt:
Het gedrag van de hond dat als ongepast wordt gezien, is een reactie op de stress van het gescheiden zijn van een of meer mensen die nauw contact onderhouden.
Deze relatie van de hond vindt plaats vanaf de puppy, eerst met zijn moeder en nestgenoten en later, tijdens de socialisatieperiode, zal de puppy zich binden aan andere dieren van dezelfde of/en andere soort. Socialisatie bepaalt het type sociale relatie dat hij zal hebben, evenals communicatieprocessen, hiërarchie, manieren om problemen op te lossen en ook en niet in de laatste plaats, het type vanAls de hond echter te afhankelijk blijft van zijn baas, kunnen gedragsproblemen ontstaan die duiden op een verlatingsangst .
Tekenen dat je puppy last heeft van verlatingsangst
Onder de gedragingen, kan worden waargenomen plassen en poepen op de verkeerde plaats zoals in de deur of bed van de eigenaar, overmatige vocalizations (huilen, blaffen, huilen), destructief gedrag (krabben banken, bijten van de eigenaar persoonlijke voorwerpen, ramen, tafel voet, stoel voet, deuren), depressie, anorexia (verlies van eetlust), hyperactiviteit, kunnen ze kauwen deuren en ramen als de voogd niet thuis is.Ze kauwen op meubels, draden, muren, kleren, eten of drinken niet zolang de verzorger niet terugkeert en kunnen ook zelfverminking vertonen in een poging om verveling tegen te gaan. Het is de moeite waard om te vermelden dat elk geval een geval is en dat het rigoureus moet worden geanalyseerd door een professional, die de gedragshistorie van het dier bestudeert om tot de verlatingsangsthypothese te komen.
Om het beter te begrijpen, moeten we het verschil weten tussen angst en fobie. Angst is het gevoel van ongerustheid geassocieerd met de aanwezigheid of nabijheid van een object, persoon of specifieke situatie. Angst is iets normaals, dat deel uitmaakt van de ontwikkeling en dat wordt overwonnen vóór de situaties die aan de hond worden gepresenteerd, tijdens zijn ervaring.
De fobie is een reactie die het dier laat zien als deze onmiddellijk, acuut, diep, abnormaal, vertaald als een gedrag van extreme angst, in vergelijking met paniek. Fobie, in tegenstelling tot angst, dooft niet uit met de geleidelijke blootstelling van de hond aan wat de wanhoop opwekt.
Hoe Separatieangst diagnosticeren
Het wordt gegeven wanneer het dier angstig gedrag vertoont in afwezigheid van de eigenaar met wie het een zeer sterke band onderhoudt, zelfs in aanwezigheid van andere mensen.
Als puppy kunnen verschillende gebeurtenissen leiden tot de ontwikkeling van verlatingsangst Het kan ook het gevolg zijn van een traumatische gebeurtenis zoals: te jong bij de moeder weggehaald worden, te weinig contact met nestgenoten, plotselinge verandering van de omgeving waarin hij/zij gewend is, verandering in de levensstijl van de eigenaar met minder tijd samen, echtscheiding, kinderen die opgroeien en het huis verlaten, een pasgeborene in het gezin, een nieuw huisdier.dat is gebeurd tijdens de afwezigheid van de eigenaar, bijvoorbeeld stormen, aardbevingen, explosies, inbraken, woninginbraken.
Er is geen specifiek ras voor de ontwikkeling van het syndroom, maar de honden die haar ontwikkelen zijn erg geagiteerd, ze volgen de mentor naar alle plaatsen, ze springen de hele tijd bovenop dezelfde. De honden met Scheidingsangst Ze voelen en weten wanneer hun verzorger op het punt staat om weg te gaan en op dat moment janken ze, vragen ze aandacht, springen ze, beven ze en volgen ze hun baasje met aandrang.
Hoe kan ik verlatingsangst behandelen?
De eerste stap voor de behandeling van het dier is om te begrijpen wat de werkelijke reden is die hem tot dit punt heeft gebracht en om alle steun en uitleg te geven aan de eigenaar met betrekking tot de werking van het redeneren, van de cognitie van de hond, waardoor hij begrijpt dat de eigenaar sommige aspecten van zijn/haar eigen gedrag verandert in een specificatie van de oorsprong van het probleem van het dier is wat ze zullen geven.Het dier dat extreem afhankelijk is, heeft de oppasser nodig om op te merken wat hij verkeerd doet, waardoor de angst van de hond soms geaccentueerd wordt.
Zie ook: Puppy LakenAls het dier in deze staat is omdat de gedragsstimulans van de hond werd versterkt om zo te zijn, daarom moeten we identificeren welke de versterkende stimuli zijn. In het Separatie Angst Syndroom, moeten we de stimuli identificeren die voorafgaan aan het vertrek van de eigenaar, de gedragsreacties na een bepaalde tijd van het vertrek van de eigenaar, de intensiteit van deze reacties met betrekking tot dede tijd dat de verzorger van huis is en de prikkels bij terugkeer van de eigenaar, d.w.z. of de eigenaar het ongepaste gedrag van het dier heeft versterkt of niet.
Voor de behandeling van verlatingsangst Het moet een wijziging van de relatie van de mentor met de hond, de praktijk van fysieke activiteit voor het dier, training voor de gehoorzaamheid, wijziging van eerdere stimuli het vertrek van de mentor en als gevolg van de komst van dezelfde, preventie en het gebruik van anxiolytica in sommige gevallen, altijd in verband met de reorganisatie van het leven van de hond en van de eigenaar, omdat alleen het geneesmiddel niet zal veranderen, noch zal het de oorzaak van deHet belangrijkste punt is om de hond te leren de afwezigheid van de eigenaar te tolereren, beetje bij beetje, geleidelijk, zoals bijvoorbeeld met kleine vertrekken van de eigenaar, het verhogen van de time-out met kleine intervallen, niet noodzakelijkerwijs toenemend, met andere woorden, de mentor kan eerst weggaan voor 30 minuten, dan voor 10 minuten,dan met 25, met 15, zodat de hond begrijpt dat hij terugkomt.
Bij de terugkeer moet de verzorger de hond niet overdreven begroeten, omdat dit gedrag het dier alleen maar negatief zou versterken. Terwijl de hond opgewonden blijft, moet de verzorger hem negeren, totdat hij kalmeert en hem alleen op dat moment begroeten.
Doe er je voordeel mee en bekijk deze video met tips om je hond alleen thuis te laten zijn zonder te lijden:
Samen met dit, zal de hond attent zijn op de bewegingen van de voogd voor het verlaten van het huis en het toont angstig. De eigenaar kan dan, om alle bewegingen die zou doen voor het verlaten van het huis, maar niet om te vertrekken te volbrengen. Het kan ook worden volbracht de tegenconditionering. In dit geval wordt de hond getraind om rustig te blijven terwijl de voogd beweegt, bewegen weg meer en meer tot dicht bij de deur. Tijdens deTijdens de afwezigheid van de verzorger kan de televisie of radio aanblijven zodat het dier het gevoel heeft niet alleen te zijn, wat helpt om de afwezigheid positief te associëren.
Hier volgen tips om je hond alleen thuis te laten.
Het is belangrijk dat de oppasser ook met zijn gevoelens om kan gaan door er zeker van te zijn dat het negeren van de hond voor een tijdje er niet voor zorgt dat het dier hem minder leuk gaat vinden, maar wel dat de kans dat hij de hond zal negeren afneemt. grote afhankelijkheid Straffen en negatief straffen worden niet aanbevolen als behandeling, omdat ze alleen maar angst en agressiviteit van de hond naar de straffer brengen.
Onthoud dat een hond die te afhankelijk is geen gelukkige hond is en dat een gezonde relatie met de eigenaar dat ook niet is. Ga aan de slag met je geest om je grote vriend te helpen gelukkiger te zijn!
Bekijk in onze video de rassen die het meest gehecht zijn aan hun baasjes:
