Ηλικιωμένοι σκύλοι: αλλαγές στη συμπεριφορά

Τα κουτάβια έχουν τα προβλήματα συμπεριφοράς τους και τα μεγαλύτερα σκυλιά τα δικά τους. Για τα μεγαλύτερα σκυλιά, σε πολλές περιπτώσεις, δεν είναι ότι δεν καταλαβαίνουν τους "κανόνες", αλλά ότι μπορεί, για πολλούς λόγους, να μην είναι σε θέση να τους ακολουθήσουν. Ένα κουτάβι θεωρείται ηλικιωμένο από την ηλικία των 7 ετών κατά μέσο όρο.

Άγχος αποχωρισμού

Το άγχος αποχωρισμού είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα προβλήματα συμπεριφοράς σε ηλικιωμένους σκύλους. Ένας σκύλος με άγχος αποχωρισμού θα γίνει πολύ ανήσυχος όταν διαισθανθεί ότι ο κηδεμόνας του πρόκειται να φύγει. Όταν ο ιδιοκτήτης αφήνει το σκύλο συχνά, ο σκύλος γίνεται καταστροφικός, μπορεί να ουρήσει ή να αφοδεύσει και μπορεί να σαλέψει πολύ. Ένας σκύλος με άγχος αποχωρισμού είναι συχνά πολύ χαρούμενοςόταν επιστρέψει ο ιδιοκτήτης του.

Οι ηλικιωμένοι σκύλοι μπορεί να έχουν μειωμένη ικανότητα να αντιμετωπίζουν τις αλλαγές στη ρουτίνα. Η απώλεια όρασης ή ακοής μπορεί να τους κάνει πιο ανήσυχους γενικά, αλλά ειδικά όταν αποχωρίζονται τον ιδιοκτήτη τους. Οι νευρολογικές αλλαγές μπορεί επίσης να περιορίσουν την ικανότητα ενός ηλικιωμένου σκύλου να προσαρμόζεται στις αλλαγές.

Μερικά από τα κύρια ζητήματα για τη θεραπεία του άγχους αποχωρισμού είναι:

Μην κάνετε μεγάλο θέμα το ότι βγαίνετε ή γυρνάτε σπίτι, καθώς αυτό απλώς ενισχύει τη συμπεριφορά.

Μάθετε στο σκύλο σας να χαλαρώνει. Αν ο σκύλος σας μπορεί να μάθει να χαλαρώνει σε ένα "staycation" για μεγάλα χρονικά διαστήματα όταν είστε εκεί, θα είναι πιο πιθανό να μάθει να χαλαρώνει όταν λείπετε.

Αλλάξτε τις ενδείξεις σας σχετικά με την αναχώρησή σας. Πολλά σκυλιά ξέρουν μόλις χτυπήσει το ξυπνητήρι ότι είναι εργάσιμη μέρα και ότι φεύγετε. Αρχίζουν να αγχώνονται μόλις ακούσουν το ξυπνητήρι. Πρέπει να αλλάξουμε τη ρουτίνα μας ώστε ο σκύλος να μην ξέρει ότι φεύγετε. Για παράδειγμα, πάρτε τα κλειδιά του αυτοκινήτου και πηγαίνετε να καθίσετε στον καναπέ ένα Σάββατο, σηκωθείτε και ντυθείτε σαν να πηγαίνετε στη δουλειά, αλλάμείνετε στο σπίτι.

Ξεκινήστε με πολύ σύντομες εκκινήσεις. Προσδιορίστε πόσο χρόνο μπορείτε να αφήσετε το σκύλο σας πριν αγχωθεί. Μπορεί να είναι μόνο 10 δευτερόλεπτα, οπότε ξεκινήστε από εκεί. Αφήστε τον για 5 δευτερόλεπτα, επιστρέψτε και αν ο σκύλος έχει παραμείνει ήρεμος, επιβραβεύστε τον. Σταδιακά αυξήστε το χρόνο που αφήνετε, επιστρέφοντας πάντα πριν ο σκύλος αγχωθεί και επιβραβεύοντας τον για την ηρεμία του. Αυτό μπορεί να διαρκέσει από εβδομάδες έωςμήνες, αλλά η υπομονή είναι το κλειδί.

Συνδέστε την αναχώρησή σας με κάτι καλό. Όταν φεύγετε, δώστε στο σκύλο σας ένα κούφιο παιχνίδι, όπως ένα που κάνει θόρυβο όταν δαγκώνει. Αυτό μπορεί να τον αποσπάσει από το μυαλό του όταν φεύγετε. Το άγχος τείνει να τρέφεται από μόνο του, οπότε αν μπορούμε να αποτρέψουμε το άγχος να εμφανιστεί όταν φεύγετε, ο σκύλος μπορεί να παραμείνει ήρεμος μετά την αναχώρησή σας. Βεβαιωθείτε ότι το περιβάλλον του σκύλου σας είναι άνετο: η σωστή θερμοκρασία, έναΜαλακά κλινοσκεπάσματα, ηλιακό φως, μουσική "εύκολης ακρόασης". Ορισμένα σκυλιά θα είναι πιο χαλαρά αν μπορούν να δουν τον κόσμο έξω, ενώ άλλα μπορεί να γίνουν πιο ανήσυχα. Ομοίως, ορισμένα μεγαλύτερα σκυλιά είναι πιο ανήσυχα όταν μένουν σε εξωτερικό χώρο και παραμένουν πιο ήρεμα όταν βρίσκονται σε εσωτερικό χώρο. Είναι πολύ σημαντικό να καθορίσετε τι είναι καλύτερο για το κουτάβι σας.

Αν θα λείπετε για μεγάλα χρονικά διαστήματα κατά τη διάρκεια της ημέρας, ίσως να θέλετε να σκεφτείτε να βάζετε κάποιον να έρχεται κατά τη διάρκεια της ημέρας για να αφήνει το σκύλο σας στην αυλή και να του δίνει λίγη άσκηση. Τα μεγαλύτερα σκυλιά, ειδικά, μπορεί να χρειάζονται να πηγαίνουν στην αυλή πιο συχνά για ούρηση και αφόδευση. Δίνοντάς τους αυτή την ευκαιρία μπορεί να μειωθεί το άγχος τους.

Πολλοί σκύλοι αισθάνονται ασφαλείς σε ένα κλουβί και η παραμονή τους σε ένα κλουβί θα βοηθήσει στη μείωση της καταστροφικότητάς τους. Αυτό θα το κάνει πιο ασφαλές για αυτούς και για το σπίτι σας.

Χρησιμοποιήστε μια ομαδική προσέγγιση. Τα φάρμακα κατά του άγχους, όπως το Clomicalm, είναι συχνά απαραίτητα για να σπάσει ο κύκλος του άγχους αποχωρισμού. Η φαρμακευτική αγωγή από μόνη της δεν θα λύσει το πρόβλημα. Συνεργαστείτε με τον κτηνίατρό σας και τον ειδικό συμπεριφοράς των ζώων για να αναπτύξετε ένα σχέδιο που θα λειτουργήσει καλύτερα για εσάς και τον σκύλο σας.

Διαβάστε περισσότερα για το άγχος αποχωρισμού εδώ.

Επιθετικότητα

Η επιθετικότητα μπορεί να είναι το αποτέλεσμα ενός ιατρικού προβλήματος, όπως κάτι που προκαλεί πόνο (αρθρίτιδα ή οδοντική νόσος), απώλεια όρασης ή ακοής με αποτέλεσμα ο σκύλος να τρομάζει εύκολα, έλλειψη κινητικότητας ώστε ο σκύλος να μην μπορεί να απομακρυνθεί από το ερεθιστικό ερέθισμα (π.χ. ένα αντιπαθητικό κουτάβι), ή ασθένειες που έχουνάμεσες επιπτώσεις στο νευρικό σύστημα, όπως η γνωστική δυσλειτουργία (βλ. παρακάτω). Αλλαγές στην κίνηση, ένα νέο μέλος της οικογένειας ή ένα νέο κατοικίδιο μπορεί να κάνουν έναν ηλικιωμένο σκύλο πιο ευερέθιστο και πιο πιθανό να είναι επιθετικός. Σε ένα νοικοκυριό με περισσότερους από έναν σκύλους, ένας ηλικιωμένος σκύλος που ήταν ο "κυρίαρχος" σκύλος στο παρελθόν μπορεί να βρει την εξουσία του να αμφισβητείται από νεότερους σκύλους.της οικογένειας.

Με τον προσδιορισμό των παραγόντων που μπορεί να συμβάλλουν στην επιθετικότητα, οι παράγοντες αυτοί μπορούν να εξαλειφθούν ή να μειωθούν. Η θεραπεία των ιατρικών καταστάσεων που συμβάλλουν στην επιθετικότητα είναι το κλειδί. Παρακολουθήστε το σκύλο για σημάδια στρες (αυξημένο λαχάνιασμα) και απομακρύνετε το σκύλο από την στρεσογόνο κατάσταση που θα μπορούσε να προκαλέσει επιθετικότητα. Η χρήση ενός βραχίονα λαιμού και ενός λουριού μπορεί να προσφέρει περισσότεραΣε ορισμένες περιπτώσεις, ένα φίμωτρο μπορεί να είναι απαραίτητο για να διασφαλιστεί η ασφάλεια των ανθρώπινων και μη μελών της οικογένειας. Η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να είναι χρήσιμη για τη μείωση της επιθετικότητας που μπορεί να οφείλεται σε φόβο και άγχος. Όπως και με το άγχος αποχωρισμού που αναφέρθηκε παραπάνω, η φαρμακευτική αγωγή για το άγχος αποχωρισμού μπορεί να είναι χρήσιμη για τη μείωση της επιθετικότητας που μπορεί να οφείλεται σε φόβο και άγχος.Συνεργαστείτε με τον κτηνίατρό σας και τον ειδικό συμπεριφοράς των ζώων για να αναπτύξετε ένα σχέδιο που θα λειτουργήσει καλύτερα για εσάς και τον σκύλο σας.

Ακαταστασία στο σπίτι

Ορισμένα ηλικιωμένα σκυλιά που έχουν εκπαιδευτεί για χρόνια, μπορεί να αρχίσουν να έχουν "ατυχήματα". Όπως και με άλλα προβλήματα συμπεριφοράς σε ηλικιωμένα σκυλιά, μπορεί να υπάρχουν διάφορες αιτίες για αυτή την αλλαγή στη συμπεριφορά. Ιατρικές παθήσεις που οδηγούν σε αυξημένη συχνότητα ούρησης ή αφόδευσης μπορεί να είναι η βασική αιτία για αυτό το πρόβλημα συμπεριφοράς. Αυτές οι παθήσεις περιλαμβάνουν:κολίτιδα, φλεγμονώδης νόσος του εντέρου, σακχαρώδης διαβήτης, πέτρες ή λοιμώξεις της ουροδόχου κύστης, φλεγμονή του προστάτη, νόσος του Cushing και νεφρική ή ηπατική νόσος. Ιατρικές καταστάσεις που προκαλούν πόνο ή δυσκολεύουν το σκύλο να βγει έξω για να αποβάλει μπορεί επίσης να συμβάλλουν στο πρόβλημα. Αυτές οι καταστάσεις περιλαμβάνουν αρθρίτιδα, νόσο του πρωκτικού σάκου, απώλεια όρασης και σε ορισμένες μορφές τουΗ θεραπεία αυτών των ιατρικών παθήσεων μπορεί να βοηθήσει στην επίλυση αυτού του προβλήματος συμπεριφοράς. Ορισμένες ιατρικές παθήσεις μπορεί να οδηγήσουν σε απώλεια ελέγχου της λειτουργίας της ουροδόχου κύστης και του εντέρου και περιλαμβάνουν την ορμονική ακράτεια, τη νόσο του προστάτη και τη γνωστική δυσλειτουργία. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, το άγχος αποχωρισμού μπορεί να οδηγήσει σε αφόδευση και ούρηση όταν ο σκύλος είναι μακριάτου ιδιοκτήτη του.

Κάθε ηλικιωμένος σκύλος με πρόβλημα ακαταστασίας ή βρωμιάς στο σπίτι θα πρέπει να εξετάζεται από κτηνίατρο και ο ιδιοκτήτης θα πρέπει να είναι σε θέση να δώσει ένα λεπτομερές ιστορικό για το χρώμα και την ποσότητα των ούρων (ή των κοπράνων), τη συχνότητα με την οποία ο σκύλος χρειάζεται να αποβάλλει, τις αλλαγές στις διατροφικές ή πόσιμες συνήθειες, τη στάση του σκύλου, την αποβολή και αν τα "ατυχήματα" συμβαίνουν μόνο όταν ο ιδιοκτήτης είναιλείπει.

Οι ιατρικές παθήσεις που συμβάλλουν στο πρόβλημα της ακαθαρσίας του σπιτιού θα πρέπει να αντιμετωπίζονται κατάλληλα. Εάν πρόκειται για αρθρίτιδα ή επώδυνη κίνηση, ο ιδιοκτήτης μπορεί να θέλει να κατασκευάσει μια ράμπα προς τα έξω, ώστε ο σκύλος να μην χρειάζεται να ελίσσεται σε σκάλες. Τα λεία δάπεδα θα πρέπει να καλύπτονται με αντιολισθητικά πατάκια ή άλλο υλικό. Περιοχές του σπιτιού όπου ο σκύλος ουρεί ή αφοδεύειΓια σκύλους που πρέπει να ουρούν ή να αφοδεύουν συχνά, οι ιδιοκτήτες μπορεί να χρειαστεί να αλλάξουν το πρόγραμμά τους ή να βρουν έναν φροντιστή κατοικίδιων ζώων που θα μπορεί να βγάζει το σκύλο έξω σε κατάλληλα διαστήματα. Η τροφή ενός σκύλου μπορεί να συμβάλλει στη δυσκολία αφόδευσης και θα πρέπει να γίνουν προσπάθειες για να διαπιστωθεί αν αυτό θα μπορούσε να είναι ένας λόγος για τοΆλλες ιατρικές καταστάσεις όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, οι πέτρες στην ουροδόχο κύστη ή η ορμονική ακράτεια θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως τέτοιες.

Φοβία με τον θόρυβο

Μερικά ηλικιωμένα σκυλιά γίνονται υπερβολικά ευαίσθητα στο θόρυβο. Θα μπορούσατε να σκεφτείτε ότι θα συνέβαινε το αντίθετο, αφού πολλά ηλικιωμένα σκυλιά αποκτούν κάποια απώλεια ακοής. Η γνωστική δυσλειτουργία, η ακινησία που έχει ως αποτέλεσμα την αδυναμία του σκύλου να απομακρυνθεί από την πηγή του θορύβου και η μειωμένη ικανότητα ενός ηλικιωμένου σκύλου να διαχειρίζεται το στρες μπορεί να συμβάλλουν σε αυτό.για τη φοβία του θορύβου.

Είναι σημαντικό να εντοπίσουμε ποιους θορύβους μπορεί να φοβάται ο σκύλος. Μπορεί να μπορούμε να ακούσουμε θορύβους, όπως καταιγίδες, αλλά να θυμάστε ότι ένας σκύλος μπορεί να ακούσει συχνότητες που ο άνθρωπος δεν μπορεί, ο σκύλος μπορεί να φοβάται έναν ήχο που εμείς δεν μπορούμε να ακούσουμε. Για το λόγο αυτό, προσπαθήστε επίσης να συσχετίσετε τη συμπεριφορά του σκύλου με άλλα συμβάντα στο περιβάλλον (για παράδειγμα, ένα σφύριγμα τρένου, το οποίο μπορεί να παράγειμερικοί ήχοι υψηλής συχνότητας).

Η θεραπεία των φοβιών του θορύβου μπορεί να περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή, απευαισθητοποίηση και εκπαίδευση υπό όρους. Για παράδειγμα, εάν ο ήχος έχει εντοπιστεί, μπορεί να αναπαραχθεί μια ηχογράφηση του ήχου σε πολύ χαμηλή ένταση και ο σκύλος να ανταμειφθεί εάν δεν δείξει φόβο. Σταδιακά (σε διάστημα ημερών ή εβδομάδων), η ένταση μπορεί να αυξηθεί και να δοθούν οι κατάλληλες ανταμοιβές.

Αυξημένη φωνή

Το άγχος σε έναν ηλικιωμένο σκύλο μπορεί να μεταφραστεί σε αυξημένο γάβγισμα, γκρίνια ή ουρλιαχτό. Αυτό μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια του άγχους αποχωρισμού, ως μέσο για να κερδίσει την προσοχή (αν ο σκύλος δεν μπορεί να έρθει σε εσάς λόγω μειωμένης κινητικότητας, μπορεί να σας ζητάει να έρθετε σε αυτόν), ή λόγω γνωστικής δυσλειτουργίας.

Η αιτία της αυξημένης φωνής θα πρέπει να εντοπιστεί, αν είναι δυνατόν, και να χορηγηθεί φαρμακευτική αγωγή, αν είναι απαραίτητο. Αν ο σκύλος φωνάζει για να λάβει προσοχή, θα πρέπει να αγνοηθεί. Μπορεί επίσης να είναι χρήσιμο να χρησιμοποιηθεί "εξ αποστάσεως διόρθωση", όπως το να πετάξετε ένα κουτάκι με μερικά κέρματα ή πέτρες προς το σκύλο (όχι προς το σκύλο), κάτι που μπορεί να τον τρομάξει και να σταματήσει να φωνάζει. Δεν θα πρέπει νασυνδέσει με διόρθωση ή μπορεί να αυξήσει τη φωνή του μόνο και μόνο για να τραβήξει την προσοχή σας. Αν η αυξημένη φωνή είναι συμπεριφορά που αναζητά προσοχή, αναθεωρήστε την ποσότητα και το είδος της προσοχής που δίνετε στο σκύλο. Ίσως πρέπει να διαθέσετε λίγο χρόνο για εσάς και το σκύλο σας (με τους δικούς σας όρους).

Νυχτερινή διέγερση: αλλαγές στα πρότυπα ύπνου.

Ορισμένα ηλικιωμένα σκυλιά μπορεί να γίνονται ανήσυχα τη νύχτα και να μένουν ξύπνια, να βηματίζουν στο σπίτι ή να φωνάζουν. Ο πόνος, η ανάγκη για συχνότερη ούρηση ή αφόδευση, η απώλεια της όρασης ή της ακοής, οι αλλαγές στην όρεξη και οι νευρολογικές παθήσεις μπορεί να συμβάλλουν σε αυτή τη συμπεριφορά.

Θα πρέπει να αντιμετωπιστούν τυχόν ιατρικές παθήσεις που συμβάλλουν σε αυτό το πρόβλημα συμπεριφοράς. Και πάλι, οι απομακρυσμένες διορθώσεις μπορεί να είναι χρήσιμες ή μπορεί να είναι απαραίτητο να περιοριστεί ο σκύλος σε ένα μέρος μακριά από τα δωμάτια τη νύχτα.

- Ο σκύλος μπορεί να χαθεί στην αυλή του ή να κολλήσει σε γωνίες ή πίσω από έπιπλα.

- Υπνηλία και ξύπνια όλη τη νύχτα ή αλλαγή στις συνήθειες του ύπνου.

- Απώλεια εκπαιδευτικών δεξιοτήτων.

- Ένας προηγουμένως εκπαιδευμένος σκύλος μπορεί να μην θυμάται και να ουρήσει ή να αφοδεύσει σε σημείο που κανονικά δεν θα το έκανε.

- Μειωμένο επίπεδο δραστηριότητας.

- Απώλεια προσοχής ή κοιτάζοντας στο κενό.

- Δεν αναγνωρίζει φίλους ή συγγενείς.

Όταν αποκλείονται άλλοι παράγοντες (αν η μειωμένη δραστηριότητα οφείλεται σε μια εξελισσόμενη κατάσταση αρθρίτιδας, για παράδειγμα, ή στην έλλειψη προσοχής του λόγω απώλειας όρασης ή ακοής) και ο κτηνίατρός σας έχει διαπιστώσει ότι ο σκύλος σας έχει CCD, μια θεραπεία για αυτή τη νόσο μπορεί να είναι ενδεδειγμένη. Ένα φάρμακο που ονομάζεται σελεγιλίνη ή L - Deprenil, (εμπορική ονομασία Anipryl), αν και δεν αποτελεί θεραπεία, έχει αποδειχθεί ότι ανακουφίζειΕάν ο σκύλος ανταποκριθεί, θα πρέπει να του χορηγείται καθημερινά για το υπόλοιπο της ζωής του. Όπως όλα τα φάρμακα, υπάρχουν παρενέργειες και σε σκύλους με ορισμένες παθήσεις δεν πρέπει να χορηγείται Anipryl. Για παράδειγμα, εάν ο σκύλος σας λαμβάνει Mitaban για εξωτερικά παράσιτα, δεν πρέπει να χορηγείται Anipryl. Εάν νομίζετε ότι ο σκύλος σας μπορεί να έχει CCD, μιλήστε με τονκτηνίατρος.

Προσαρμογή σε νέα κατοικίδια στο σπίτι

Δεδομένου ότι οι ηλικιωμένοι σκύλοι δεν αντιμετωπίζουν καλά το άγχος, το να ξεκινήσετε ένα νέο κουτάβι όταν έχετε έναν ηλικιωμένο σκύλο που παρουσιάζει σημάδια γήρανσης μπορεί να μην είναι η καλύτερη ιδέα. Είναι καλύτερο να πάρετε ένα νέο κουτάβι όταν ο ηλικιωμένος σκύλος είναι ακόμα κινητικός (μπορεί να μείνει μακριά από το κουτάβι), σχετικά ανώδυνος, δεν παρουσιάζει γνωστικές δυσλειτουργίες και έχει καλή ακοή και όραση.

Περίληψη

Πολλές από τις αλλαγές στη συμπεριφορά που βλέπουμε σε ηλικιωμένους σκύλους μπορεί να οφείλονται σε ιατρικές παθήσεις. Αν η συμπεριφορά του σκύλου σας αλλάζει, ζητήστε να εξεταστεί ο σκύλος σας από κτηνίατρο. Ο ηλικιωμένος σκύλος σας στρεσάρεται πιο εύκολα, γι' αυτό προσπαθήστε να μειώσετε το στρες κάνοντας σταδιακά τις απαραίτητες αλλαγές στη ρουτίνα και μειώστε την έκθεση του σκύλου σας σε στρεσογόνους παράγοντες. Να είστε υπομονετικοί,κατανόηση και τις θεραπείες που συνιστά ο κτηνίατρός σας, μπορείτε να βοηθήσετε να γίνουν τα μεγαλύτερα χρόνια του σκύλου σας μια ποιοτική στιγμή για εσάς και τον ίδιο.