สารบัญ
เราคาดว่าการเปลี่ยนแปลงบางอย่างจะเกิดขึ้นในร่างกายของสัตว์เมื่ออายุมากขึ้น การปรับเปลี่ยนเหล่านี้อาจไม่เหมือนกันในสัตว์แต่ละชนิด ในสัตว์บางชนิด การเปลี่ยนแปลงของหัวใจเป็นเรื่องปกติ ในขณะที่สัตว์อื่นๆ (แมว) ไตสามารถเป็นหนึ่งในอวัยวะแรกที่แสดงสัญญาณของความชรา เราสามารถช่วยให้สัตว์สูงวัยปรับตัวเข้ากับการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ได้หลายวิธี: วินิจฉัยปัญหาตั้งแต่เนิ่นๆ ใช้ยาและอาหารเสริมที่เหมาะสม ปรับเปลี่ยนสภาพแวดล้อมของสุนัข และเปลี่ยนวิธีที่เรามีปฏิสัมพันธ์กับเพื่อนสูงวัย
นี่คือ โรคหลักในสุนัขสูงอายุ
การเปลี่ยนแปลงของความต้องการทางโภชนาการและการเปลี่ยนแปลงของน้ำหนักและรูปร่างหน้าตา
เมื่อสุนัขอายุมากขึ้น เมแทบอลิซึมของพวกมันจะเปลี่ยนไปและความต้องการแคลอรี่ของพวกมันจะลดลง โดยทั่วไป ความต้องการพลังงานของคุณสำหรับการบำรุงรักษาจะลดลงประมาณ 20% เนื่องจากกิจกรรมของคุณโดยทั่วไปลดลง ความต้องการพลังงานของคุณจะลดลงอีก 10-20% หากเราให้อาหารสุนัขแก่ในปริมาณเท่ากับที่เราให้อาหารเมื่อยังเด็ก สุนัขจะมีน้ำหนักเพิ่มขึ้นและอาจเป็นโรคอ้วนได้ โรคอ้วนเป็นปัญหาสุขภาพที่สำคัญอย่างหนึ่งของสุนัขสูงวัย นอกจากแคลอรี่แล้ว ยังมีความต้องการทางโภชนาการอื่นๆ ของสุนัขสูงวัย เช่น การเพิ่มไฟเบอร์และไขมันที่ลดลงนี่คือข้อดีและข้อเสียของการทำหมัน
ไขกระดูกถูกแทนที่ด้วยไขมัน
ก่อนหน้านี้เราได้พูดถึงแนวโน้มของสุนัขแก่ที่จะมีไขมันมากขึ้น ไขมันยังสามารถซึมเข้าสู่ไขกระดูก ไขกระดูกมีหน้าที่ผลิตเซลล์เม็ดเลือดแดงซึ่งนำพาออกซิเจน เซลล์เม็ดเลือดขาวที่ต่อสู้กับโรค และเกล็ดเลือดซึ่งช่วยให้เลือดจับตัวเป็นก้อน หากไขกระดูกถูกแทนที่ด้วยไขมันอย่างมาก ภาวะโลหิตจาง อาจพัฒนาได้ การตรวจนับเม็ดเลือด (CBC) อย่างสมบูรณ์ถือเป็นสิ่งสำคัญในการตรวจประจำปี
การเปลี่ยนแปลงของระดับกิจกรรมและพฤติกรรม
สุนัขสูงวัยอาจมีระดับกิจกรรมที่ลดลง อาจเป็นเพราะความชราตามปกติหรือเป็นสัญญาณแรกของโรค เช่น โรคข้ออักเสบหรือวัยชรา การตรวจสุขภาพสัตว์เป็นประจำทุกๆ 6 เดือนและการเฝ้าสังเกตอาการอื่นๆ ของโรคในสุนัขของคุณจะช่วยแยกความชราตามปกติออกจากโรคได้
เมื่อสัตว์มีอายุมากขึ้น เซลล์ประสาทจะตายและไม่ถูกแทนที่ ในบางกรณี โปรตีนบางชนิดสามารถเริ่มล้อมรอบเซลล์ประสาทและทำให้ทำงานผิดปกติได้ การสื่อสารระหว่างเซลล์ประสาทสามารถเปลี่ยนแปลงได้เช่นกัน สำหรับสุนัขบางตัว การเปลี่ยนแปลงของระบบประสาทจะรุนแรงพอที่จะเปลี่ยนพฤติกรรมได้ หากสัญญาณบางอย่างมีอยู่เรียกว่า "ความผิดปกติทางปัญญา" จากข้อมูลของ Pfizer Pharmaceuticals ผู้ผลิตยา Anipryl ซึ่งเป็นยารักษาความผิดปกติของการรู้คิดของสุนัข 62% ของสุนัขอายุ 10 ปีขึ้นไปจะพบอาการบางอย่างของอาการผิดปกติทางการรับรู้ของสุนัข เป็นอย่างน้อย สิ่งเหล่านี้รวมถึงอาการสับสนหรือสับสน กระวนกระวายใจในเวลากลางคืน สูญเสียทักษะการฝึก ระดับกิจกรรมลดลง ความสนใจลดลง และจำเพื่อนหรือครอบครัวไม่ได้
สุนัขแก่มีความสามารถในการรับมือกับความเครียดลดลง และอาจส่งผลให้ ในการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม ความวิตกกังวลในการแยกตัว ความก้าวร้าว โรคกลัวเสียง และการเปล่งเสียงที่เพิ่มขึ้นสามารถพัฒนาหรือแย่ลงในสุนัขที่มีอายุมาก การใช้ยาต่างๆ ร่วมกับเทคนิคการปรับพฤติกรรมสามารถช่วยแก้ปัญหาพฤติกรรมบางอย่างเหล่านี้ได้
การนำสุนัขตัวใหม่เข้าบ้านเมื่อคุณมีสุนัขแก่ที่แสดงสัญญาณของการแก่อาจไม่ใช่ความคิดที่ดีที่สุด โดยปกติแล้ว การหาลูกสุนัขตัวใหม่จะดีที่สุดเมื่อสุนัขตัวโตยังเคลื่อนที่ได้ (อยู่ห่างจากลูกสุนัขได้) ค่อนข้างไม่มีความเจ็บปวด ไม่มีความผิดปกติทางการรับรู้ และมีการได้ยินและสายตาที่ดี
ความไวต่ออุณหภูมิเพิ่มขึ้น การเปลี่ยนแปลง
ความสามารถในการควบคุมอุณหภูมิของร่างกายลดลงสุนัขโต ซึ่งหมายความว่าพวกมันปรับตัวได้น้อยต่อการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศ สุนัขที่สามารถรับมือกับอุณหภูมิต่ำได้เมื่อยังเด็กอาจไม่สามารถรับมือได้เมื่อโตขึ้น การตรวจสอบอุณหภูมิโดยรอบสุนัขของคุณและทำการปรับจะช่วยให้สุนัขแก่ของคุณรู้สึกสบายขึ้น คุณอาจต้องย้ายเตียงไปใกล้กับเครื่องทำความร้อน หรือเก็บไว้ในบ้านที่มีเครื่องปรับอากาศในช่วงที่อากาศร้อน
สูญเสียการได้ยิน
สุนัขบางตัวจะสูญเสียการได้ยินเมื่ออายุมากขึ้น การสูญเสียการได้ยินเล็กน้อยเป็นเรื่องยากที่จะประเมินในสุนัข การสูญเสียการได้ยินมักจะรุนแรงก่อนที่เจ้าของจะตระหนักถึงปัญหา สัญญาณแรกที่สังเกตเห็นอาจดูเหมือนความก้าวร้าว ในความเป็นจริง อาจเป็นไปได้ว่าสุนัขไม่รู้ว่ามีคนเข้ามาใกล้ ตื่นตกใจเมื่อถูกสัมผัสและมีปฏิกิริยาตอบสนองโดยสัญชาตญาณ เจ้าของรายงานว่าสุนัขไม่เชื่อฟังคำสั่ง (สุนัขไม่ฟังอีกต่อไป) การสูญเสียการได้ยินมักจะไม่สามารถแก้ไขได้ แต่การเปลี่ยนแปลงบางอย่างเกี่ยวกับวิธีการโต้ตอบกับสุนัขสามารถช่วยลดผลกระทบได้ เหตุผลหนึ่งที่ต้องสอนสัญญาณมือสำหรับคำสั่งต่างๆ ในขณะที่ยังเด็กอยู่ก็คือสัญญาณมือเหล่านี้มีประโยชน์มากหากสุนัขสูญเสียการได้ยิน การใช้ไฟเพื่อส่งสัญญาณให้สุนัข (เช่น กระพริบไฟสนามหลังบ้านเมื่อคุณต้องการสุนัขเข้าบ้าน) ก็มีประโยชน์ สุนัขที่สูญเสียการได้ยินยังคงสัมผัสได้ถึงแรงสั่นสะเทือน ดังนั้นการตบมือหรือเคาะพื้นสามารถเตือนสุนัขว่าคุณกำลังพยายามสื่อสารกับเขา
ตาเปลี่ยนไปและสูญเสียการมองเห็น
สุนัขหลายตัว พัฒนาโรคตาที่เรียกว่า เส้นโลหิตตีบนิวเคลียร์ ในสภาวะนี้ เลนส์ตาจะดูขุ่นมัว อย่างไรก็ตาม สุนัขมักจะมองเห็นได้ดี เจ้าของหลายคนคิดว่าสุนัขของตนเป็นต้อกระจก (ซึ่งส่งผลต่อการมองเห็น) ทั้งที่จริงๆ แล้วสุนัขเป็นโรคปลอกประสาทเสื่อมแข็ง ต้อกระจกพบได้บ่อยในสุนัขแก่บางสายพันธุ์ เช่นเดียวกับโรคต้อหิน การเปลี่ยนแปลงการมองเห็นหรือลักษณะของดวงตาอย่างกะทันหันอาจส่งสัญญาณถึงสถานการณ์ฉุกเฉิน ติดต่อสัตวแพทย์ของคุณโดยเร็วที่สุด ควรตรวจตาเป็นประจำในสุนัขสูงวัย
สรุป
สุนัขสูงวัยอาจพบการเปลี่ยนแปลงหลายอย่างในการทำงานของร่างกาย สุนัขบางตัวอาจมีการเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัดเจนกว่าตัวอื่นๆ และในสุนัขบางตัว การเปลี่ยนแปลงอาจเริ่มเกิดขึ้นเมื่ออายุยังน้อย การรู้ว่าการเปลี่ยนแปลงใดที่สามารถช่วยให้คุณและสุนัขปรับตัวได้ มีหลายวิธีที่คุณสามารถช่วยให้สุนัขแก่ของคุณปรับตัวเข้ากับการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ได้
คุณจะต้องดูแลสุนัขแก่ของคุณอย่างใกล้ชิดมากขึ้น อย่าเพิกเฉยต่อการเปลี่ยนแปลงในกิจกรรมหรือพฤติกรรมของสุนัขเพราะ "มันแค่อายุมากแล้ว" การเปลี่ยนแปลงหลายอย่างยังสามารถสัญญาณของการเจ็บป่วยที่รุนแรงขึ้น หากคุณมีข้อสงสัยใดๆ ให้ปรึกษาสัตวแพทย์ของคุณและให้แน่ใจว่าได้พูดคุยกับเขาเกี่ยวกับข้อกังวลใดๆ ที่คุณมีเกี่ยวกับสุนัขสูงอายุของคุณ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากสุนัขสูงอายุไม่กินอาหารเท่าที่ควร หรือมีอาการป่วยบางอย่าง มักจะแนะนำให้ใช้อาหารเสริม สิ่งสำคัญคือคุณต้องเปลี่ยนอาหารสุนัขของคุณเป็น อาหารสุนัขสูงวัยและปฏิบัติตามคำแนะนำเกี่ยวกับปริมาณบรรจุภัณฑ์เช่นเดียวกับคนทั่วไป สุนัขสูงวัยสามารถเริ่มมีขนหงอก ซึ่งมักเกิดขึ้นบ่อยที่สุด บนปากกระบอกปืนและรอบดวงตา ขนอาจบางลงและหมองคล้ำ อย่างไรก็ตาม นี่อาจเป็นสัญญาณของการเจ็บป่วยหรือการขาดสารอาหาร อาหารเสริมกรดไขมันสามารถช่วยฟื้นฟูความเงางามของขนได้บางส่วน หากขนของสุนัขแก่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างเห็นได้ชัด ควรพาสุนัขไปตรวจร่างกายโดยสัตวแพทย์ สุนัขแก่อาจต้องได้รับการดูแลขนบ่อยขึ้น โดยให้ความสนใจเป็นพิเศษกับบริเวณทวารหนัก การดูแลตัดแต่งขนเป็นวิธีที่ดีในการใช้เวลาคุณภาพกับสุนัขโตของคุณ เขาจะรักความสนใจ
ผิวหนังของสุนัขแก่จะบางลงและอาจเสียหายได้มากกว่า สุนัขแก่บางตัวมีการเจริญเติบโตของผิวหนังที่ไม่ร้ายแรงหลายจุด ผิวหนังที่เป็นมะเร็งสามารถเกิดขึ้นได้ ผิวหนังที่แห้งอาจเป็นปัญหาสำหรับสุนัขสูงอายุ และอีกครั้ง อาหารเสริมที่มีกรดไขมันก็อาจเป็นได้มีประโยชน์
หนังด้าน
เป็นเรื่องปกติที่สุนัขโตพันธุ์ใหญ่จะมีหนังด้านที่ข้อศอก สาเหตุประการหนึ่งคือแนวโน้มของสุนัขสูงวัยที่จะเคลื่อนไหวน้อยลงและนอนราบมากขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าพวกมันอยู่ในที่แข็ง ความร้อนสามารถก่อตัวได้ การให้ที่นอนแก่สุนัข โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่นอนรองกระดูก สามารถช่วยป้องกันหนังด้านได้
เล็บเปราะและแผ่นหนาขึ้น
นอกจากจะเห็นการเปลี่ยนแปลงของขนแล้ว เรายังเห็นความหนาของแผ่นรองฝ่าเท้าและการเปลี่ยนแปลงของเล็บในสุนัขสูงวัยอีกด้วย พวกเขามักจะเปราะ ควรระมัดระวังในการตัดเล็บของสุนัขสูงวัย และอาจต้องตัดเล็บบ่อยขึ้น เนื่องจากสุนัขแก่ที่ไม่ใช้งานมักจะไม่ค่อยเล็บเมื่อทำกิจกรรมต่างๆ
ดูสิ่งนี้ด้วย: ทุกอย่างเกี่ยวกับสายพันธุ์มอลทีสการเคลื่อนไหวและโรคข้ออักเสบ
โรคข้ออักเสบเป็นเรื่องปกติที่เกิดขึ้นในสุนัขสูงวัย โดยเฉพาะสุนัขพันธุ์ใหญ่และสายพันธุ์ที่มีแนวโน้มเป็นโรคหมอนรองกระดูกสันหลัง (IV) เช่น ดัชชุนด์และบาสเซ็ตต์ สุนัขที่มีปัญหาข้อต่อในช่วงต้นของชีวิตมีแนวโน้มที่จะเป็นโรคข้ออักเสบเมื่ออายุมากขึ้น เช่นเดียวกับในคน โรคข้ออักเสบในสุนัขสามารถทำให้เกิดข้อแข็งได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น หรืออาจทำให้ร่างกายอ่อนแอลงได้ สุนัขอาจมีปัญหาในการขึ้นลงบันได กระโดดขึ้นรถเป็นต้น
คอนดรอยตินและกลูโคซามีนมีประโยชน์ต่อสุขภาพข้อต่อ มักจะแนะนำให้ใช้ยาแก้ปวดต้านการอักเสบ เช่น แอสไพรินและริมาดิลกับสุนัขที่เป็นโรคข้ออักเสบ (อย่าให้ยาแก้ปวดทุกชนิดกับแมวของคุณเว้นแต่จะสั่งโดยสัตวแพทย์) เช่นเดียวกับกล้ามเนื้อคน (ถ้าคุณไม่ใช้ คุณจะสูญเสียมัน) สุนัขแก่ที่ไม่ได้ใช้งานจะสูญเสียมวลกล้ามเนื้อและน้ำเสียง สิ่งนี้จะทำให้พวกมันเคลื่อนไหวได้ยากขึ้น ดังนั้นพวกมันจึงเคลื่อนไหวน้อยลง ฯลฯ และวงจรอุบาทว์ก็เริ่มต้นขึ้น การออกกำลังกายสำหรับสุนัขสูงวัยมีความสำคัญต่อสุขภาพของกล้ามเนื้อ เช่นเดียวกับหัวใจ ระบบย่อยอาหาร และทัศนคติ กิจวัตรการออกกำลังกายสามารถปรับเปลี่ยนได้ตามความสามารถของสุนัข การว่ายน้ำและการเดินระยะสั้นหลายๆ ครั้งต่อวันสามารถช่วยรักษาและเสริมสร้างกล้ามเนื้อของสุนัขได้ ทางลาด ที่ให้อาหารสูง และเตียงกระดูกสามารถช่วยสุนัขที่เคลื่อนไหวได้น้อยลงหรือเจ็บปวดขณะเคลื่อนไหว
โรคฟัน
โรคฟันเป็นการเปลี่ยนแปลงที่พบบ่อยที่สุดที่เราเห็นในสุนัขสูงวัย การศึกษาแสดงให้เห็นว่าแม้อายุสามขวบ 80% ของสุนัขแสดงอาการของโรคเหงือก การดูแลฟันเป็นประจำรวมถึงการแปรงฟันสามารถช่วยลดโรคฟันให้เหลือน้อยที่สุด สุนัขที่ไม่ได้รับการดูแลทางทันตกรรมที่เหมาะสมอาจเป็นโรคทางทันตกรรมได้อย่างมีนัยสำคัญเมื่ออายุมากขึ้น และอาจเกิดภาวะแทรกซ้อนที่คุกคามถึงชีวิตได้ เช่น หินปูน โปรแกรมการดูแลฟันควรประกอบด้วยการแปรงฟัน การตรวจฟันเป็นประจำ และการทำความสะอาดโดยผู้เชี่ยวชาญเมื่อจำเป็น
การเคลื่อนไหวของทางเดินอาหารลดลง ( ท้องผูก )
เมื่อสุนัขอายุมากขึ้น การเคลื่อนไหวของ อาหารผ่านทางเดินอาหารของคุณช้าลง ซึ่งอาจส่งผลให้เกิดอาการท้องผูก อาการท้องผูกพบได้บ่อยในสุนัขที่อาจมีอาการเจ็บปวดเมื่อถ่ายอุจจาระ เช่น สุนัขที่มีปัญหาสะโพกผิดปกติหรือโรคต่อมทวารหนัก การไม่ใช้งานอาจทำให้เกิดอาการท้องผูก อาการท้องผูกยังสามารถเป็นสัญญาณของโรคร้ายแรงบางอย่างได้ และสุนัขที่มีอาการท้องผูกควรได้รับการประเมินโดยสัตวแพทย์ อาจมีการกำหนดยาระบายหรืออาหารที่มีเส้นใยเพิ่มขึ้น สิ่งสำคัญคือให้สุนัขดื่มน้ำมากๆ สุนัขแก่บางตัวอาจมีปัญหาเกี่ยวกับท้องได้ง่ายกว่า
ความสามารถในการต่อสู้กับโรคลดลง
เมื่อสุนัขอายุมากขึ้น ระบบภูมิคุ้มกัน จะทำงานไม่มีประสิทธิภาพ ดังนั้น สุนัขสูงอายุมีแนวโน้มที่จะเป็นโรคติดเชื้อ และการติดเชื้อในสุนัขแก่มักจะรุนแรงกว่าสุนัขอายุน้อยที่คล้ายกัน สิ่งสำคัญสำหรับสุนัขของคุณคือการได้รับการฉีดวัคซีนให้ทันสมัยอยู่เสมอ ดูวัคซีนที่นี่
การทำงานของหัวใจลดลง
เมื่ออายุมากขึ้น หัวใจของสุนัขจะสูญเสียประสิทธิภาพบางส่วนและไม่สามารถสูบฉีดเลือดได้มากในช่วงเวลาที่กำหนด ลิ้นหัวใจจะสูญเสียความยืดหยุ่นบางส่วนและทำให้การสูบฉีดมีประสิทธิภาพน้อยลง วาล์วที่มีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนมากที่สุดคือวาล์วไมตรัล โดยเฉพาะในสายพันธุ์เล็ก การเปลี่ยนแปลงของหัวใจบางส่วนเป็นสิ่งที่คาดหวังได้ อย่างไรก็ตาม การเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงที่สุดอาจเกิดขึ้นได้โดยเฉพาะในสุนัขที่มีปัญหาเกี่ยวกับหัวใจเล็กน้อยเมื่อยังเด็ก สามารถใช้การตรวจวินิจฉัย เช่น การถ่ายภาพรังสี (เอ็กซเรย์) คลื่นไฟฟ้าหัวใจ (ECG) และ echocardiogram เพื่อวินิจฉัยภาวะหัวใจ มียาหลายชนิดขึ้นอยู่กับชนิดและความรุนแรงของโรค
ความจุปอดลดลง
ปอดยังสูญเสียความยืดหยุ่นในระหว่างกระบวนการชรา และความสามารถของปอดในการให้ออกซิเจนแก่ เลือดจะลดลงได้ สุนัขแก่อาจติดเชื้อทางเดินหายใจได้ง่ายและอาจเหนื่อยง่ายกว่า โปรดจำไว้ว่าสุนัขของคุณอายุมากกว่า 7 ปีก็เหมือนคนแก่ที่เหนื่อยง่ายและมีร่างกายที่บอบบาง
การทำงานของไตลดลง
เมื่อสัตว์เลี้ยงอายุมากขึ้น ความเสี่ยงของโรคไตจะเพิ่มขึ้น . อาจเป็นเพราะการเปลี่ยนแปลงของไตเองหรือเป็นผลมาจากการทำงานของอวัยวะอื่นๆ เช่น หัวใจ ซึ่งถ้าทำงานผิดปกติจะทำให้เลือดไปเลี้ยงไตลดลง การทำงานของไตสามารถวัดได้จากการตรวจค่าเคมีในเลือดและการตรวจปัสสาวะ การทดสอบเหล่านี้สามารถระบุปัญหาเกี่ยวกับไตได้นานก่อนที่จะมีสัญญาณทางกายภาพของโรค สัญญาณของโรคไตที่พบได้บ่อยที่สุดที่เจ้าของสังเกตเห็นได้เป็นครั้งแรกคือการบริโภคน้ำและปัสสาวะเพิ่มขึ้น แต่อาการนี้มักไม่เกิดขึ้นจนกว่าการทำงานของไตจะสูญเสียไปประมาณ 70%
หากไตไม่ทำงาน โดยปกติแล้ว อาจต้องเปลี่ยนอาหารและปริมาณยาและยาชาต่างๆ เพื่อช่วยให้ร่างกายกำจัดผลิตภัณฑ์ที่แตกตัว แนะนำให้ตรวจเลือดก่อนให้ยาสลบเพื่อระบุปัญหาไตที่อาจเกิดขึ้นก่อนที่จะให้ยาสลบ
ดูสิ่งนี้ด้วย: 10 สุนัขอารักขาที่ดีที่สุดภาวะกลั้นปัสสาวะไม่อยู่และสูญเสียการฝึก
ภาวะกลั้นปัสสาวะไม่อยู่คือการรั่วของปัสสาวะจากกระเพาะปัสสาวะโดยไม่ได้ตั้งใจหรือควบคุมไม่ได้ ในสุนัขแก่ โดยเฉพาะตัวเมียที่ทำหมันแล้ว ปัสสาวะปริมาณเล็กน้อยอาจรั่วไหลออกจากท่อปัสสาวะในขณะที่สุนัขกำลังพักผ่อนหรือนอนหลับ การรักษาภาวะกลั้นปัสสาวะไม่อยู่มักไม่ใช่เรื่องยาก Phenylpropanolamine (PPA) และ estrogens เช่น Diethylstilbestrol มักถูกใช้
สุนัขแก่บางตัวที่ได้รับการฝึกมานานหลายปีอาจเริ่มมี “อุบัติเหตุ” เช่นเดียวกับปัญหาพฤติกรรมอื่นๆ ในสุนัขแก่ อาจมีสาเหตุหลายประการสำหรับการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมนี้ สุนัขแก่ที่แสดงปัญหานี้ควรได้รับการตรวจโดยสัตวแพทย์และเจ้าของควรสามารถให้รายละเอียดเกี่ยวกับสีและปริมาณของปัสสาวะ (หรืออุจจาระ) ที่ผ่านไป ความถี่ที่สุนัขต้องการกำจัด การเปลี่ยนแปลงในการกินหรือ การดื่ม ท่าทางของสุนัข และ "อุบัติเหตุ" จะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อเจ้าของหายไปเท่านั้น
ต่อมลูกหมากโต
เมื่อสุนัขตัวผู้ที่ยังไม่ทำหมันมีอายุถึง 8 ปี เขาจะมี มีโอกาสเกิด โรคต่อมลูกหมาก สูงกว่า 80% แต่มักไม่ค่อยเป็นมะเร็ง ในกรณีส่วนใหญ่ ต่อมลูกหมากจะขยายใหญ่ขึ้น อย่างไรก็ตาม ต่อมลูกหมากโตอาจทำให้เกิดปัญหาเกี่ยวกับการปัสสาวะหรืออุจจาระได้ สุนัขตัวผู้ที่มีอายุมาก โดยเฉพาะสุนัขที่ยังไม่ได้ทำหมัน ควรตรวจต่อมลูกหมากเป็นส่วนหนึ่งของการตรวจร่างกายตามปกติ ความเสี่ยงต่อโรคต่อมลูกหมากสามารถลดลงได้อย่างมากหากสุนัขทำหมัน
การทำงานของตับลดลง
แม้ว่าตับจะมีวิธีการสร้างใหม่ที่น่าทึ่งและไม่เหมือนใครเมื่อได้รับบาดเจ็บ แต่ตับก็เหมือนกับทุกๆ อวัยวะอื่นๆ ในร่างกาย ความสามารถในการล้างพิษในเลือดและผลิตเอนไซม์และโปรตีนจำนวนมากค่อยๆ ลดลงตามอายุ
บางครั้งเอนไซม์ตับอาจเพิ่มขึ้นในสัตว์ปกติ ในทางกลับกัน สัตว์ที่เป็นโรคตับบางชนิดมีระดับเอนไซม์ตับในเลือดปกติ สิ่งนี้ทำให้การตีความการทดสอบเหล่านี้ยากมาก เนื่องจากตับเผาผลาญยาและยาชาจำนวนมาก จึงต้องลดขนาดยาลงหากตับไม่ทำงานตามที่ควร แนะนำให้ตรวจเลือดเพื่อหาปัญหาเกี่ยวกับตับที่อาจเกิดขึ้น
การเปลี่ยนแปลงของการทำงานของต่อม
ต่อมบางชนิดมีแนวโน้มที่จะสร้างฮอร์โมนน้อยลงตามอายุ และต่อมอื่นๆ อาจผลิตมากขึ้น เช่น ในโรคจากที่นอนคุชชั่น . ปัญหาเกี่ยวกับฮอร์โมนเป็นความผิดปกติที่พบได้บ่อยในสุนัขสูงอายุหลายตัว ตัวอย่างเช่น โกลเด้น รีทรีฟเวอร์ มีความเสี่ยงสูงในการเกิดภาวะพร่องไทรอยด์ การตรวจเลือดช่วยในการวินิจฉัยโรคเหล่านี้ และหลายโรคสามารถรักษาได้ด้วยยา
การเปลี่ยนแปลงของต่อมน้ำนม
สุนัขตัวเมียอาจพัฒนาให้ต่อมน้ำนมแข็งตัวเนื่องจากการแทรกซึมของเนื้อเยื่อเส้นใย มะเร็งเต้านมในสุนัขพบได้บ่อยเช่นเดียวกับในมนุษย์ มะเร็งเต้านมเป็นเนื้องอกที่พบได้บ่อยที่สุดในสุนัขตัวเมีย และเป็นมะเร็งที่พบได้บ่อยที่สุดด้วย สุนัขตัวเมียที่มีอายุมากควรตรวจต่อมน้ำนมเป็นส่วนหนึ่งของการตรวจร่างกายตามปกติ นี่เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่เราระบุถึงการตัดอัณฑะ ดู
