Η απεντόμωση είναι μια ασθένεια που τρομάζει πολλούς κηδεμόνες σκύλων, πρώτον επειδή μπορεί να αποβεί θανατηφόρα και δεύτερον επειδή συχνά αφήνει μη αναστρέψιμα επακόλουθα, όπως παράλυση των ποδιών και νευρολογικά προβλήματα.
Η Τάνια μας έστειλε με email την ιστορία του Neguinho, ο οποίος πριν από 4 μήνες προσβλήθηκε από τη σκωληκοειδίτιδα. Σκοπός μας είναι να αναφέρουμε ένα πραγματικό περιστατικό της νόσου και μια ιστορία με αίσιο τέλος, για να δώσουμε ελπίδα σε όσους αγωνίζονται κατά της σκωληκοειδίτιδας.
Ας ακούσουμε την ιστορία της Τάνιας:
"Ο Neguinho υιοθετήθηκε από εμένα και τον σύζυγό μου τον Σεπτέμβριο του 2014 σε ηλικία 3 μηνών.
Εκτός από αυτόν, πήραμε και τον Lucky, που ήταν επίσης για δωρεά, πήραμε και τους δύο γιατί θέλαμε ο ένας να είναι σύντροφος του άλλου. Και έτσι έγινε. Πάντα φροντίζουμε για την υγεία τους, έχοντας ενημερωμένα εμβόλια και αποπαρασίτωση. Ο Neguinho ήταν πάντα ένας πολύ έξυπνος σκύλος, έτρεχε και γαύγιζε συνέχεια πίσω από τον άλλο σκύλο (παρόλο που ήταν μικρότερος), σκαρφάλωνε στην κορυφή του σπιτιού, δεν υπήρχε τι κρατούσε τομικρό αγόρι.
Τον Μάρτιο του 2015 παρατηρήσαμε ότι σε μια μέρα ο Neguinho ξημέρωσε λίγο θλιμμένος, χωρίς διάθεση και απορρίπτοντας ακόμα και το κοκαλάκι που του άρεσε να τρώει- μετά από εκείνη την ημέρα άρχισε να χάνει βάρος, ακόμα και να τρώει κανονικά το φαγητό. Αρχίσαμε να δίνουμε μια φορά την ημέρα μια βιταμίνη σιδήρου, για να ανοίξει η όρεξη, αλλά η αδυναμία συνεχίστηκε. Ένα Σάββατο πήγα να τους κάνω μπάνιο και τρόμαξα βλέποντας πόσο πολύ ο NeguinhoΤη Δευτέρα το απόγευμα τον πήγαμε στον κτηνίατρο, όπου διαπίστωσε ότι είχε την ασθένεια των κροτώνων, μας είπε να συνεχίσουμε τη βιταμίνη και μας έδωσε αντιβιοτικό, και είπε ότι πρέπει να προσευχηθούμε να δράσουν όλα τα εμβόλια, γιατί καθώς είχε χαμηλή ανοσία, υπήρχε κίνδυνος να κολλήσει Cinomose. Είχαμε ήδη διαβάσει για την ασθένεια αυτή και γνωρίζαμε ότι είναιήταν καταστροφική.
Neguinho πριν από τη νόσηση από τη σκωληκοειδίτιδα
Την Τετάρτη, όταν γυρίσαμε από τη δουλειά, παρατηρήσαμε ότι ο Neguinho ήταν διαφορετικός, δεν ερχόταν σε εμάς, και όταν μπορούσε έτρεχε στην αυλή- φαινόταν ότι δεν μας αναγνώριζε ως κηδεμόνες του. Εκείνη τη στιγμή η καρδιά μας απελπίστηκε, καθώς γνωρίζαμε ότι αυτό ήταν ένα από τα συμπτώματα της Cinomose, η οποία προκαλεί φλεγμονή στον εγκέφαλο του σκύλου, προκαλώντας αυτή την αντίδραση της μη αναγνώρισης.
Την Πέμπτη το πρωί, είδα ότι όταν σηκώθηκα τα πόδια του Neguinho ταλαντεύονταν, όταν περπατούσε, φαινόταν ότι ήταν μεθυσμένος, τα πόδια του δεν υποστήριζαν σωστά. Όταν έφτασα στη δουλειά, τηλεφώνησα στον κτηνίατρο την ίδια στιγμή, και μόνο από όσα του είπα επιβεβαίωσε τη διάγνωση. Από εκείνη την ημέρα άρχισε να παίρνει τον ορό της σινοσφαιρίνης, έχοντας ένα διάστημα 5 ημερών. Ο Neguinho σταμάτησε να γαβγίζει.
Ο Neguinho σταμάτησε να περπατάει.
Δυστυχώς αυτή η ασθένεια προσβάλλει το νευρικό σύστημα του σκύλου και σε κάθε ζώο η αντίδραση μπορεί να είναι διαφορετική: έκκριση στα μάτια και τη μύτη, δυσκολία στο περπάτημα, σπασμοί, φαγητό μόνο του, λήψη νερού, παραισθήσεις, σπασμοί στην κοιλιά, μεταξύ άλλων, και μπορεί να προκαλέσει ακόμη και θάνατο.
Δείτε επίσης: Πώς να υπολογίσετε την πραγματική ηλικία των κουταβιώνΑπό εκείνη την ημέρα και μετά, στο σπίτι δόθηκε ένας αγώνας εναντίον αυτής της ασθένειας .... Αλλάξαμε τη διατροφή του. Έφτιαξα σούπα λαχανικών (παντζάρι, καρότο, μπρόκολο ή λάχανο) με κρέας ή συκώτι κοτόπουλου ή μοσχαριού και το χτυπούσα στο μπλέντερ, του έδινα νερό με σύριγγα, αφού η γλώσσα του κούρδιζε, έφτιαχνα χυμούς (παντζάρι, καρότο, μπανάνα, μήλο) για να αυξήσω το ανοσοποιητικό του, ό,τι ήταν στο χέρι μου το έκανα χωρίς ναΠόσες φορές έκλαψα απελπισμένα, ζητώντας από τον Θεό ότι αν αυτή η ασθένεια ήταν ισχυρότερη από εκείνον, να τον πάρει ο Θεός και να μην αφήσει αυτόν και εμάς να υποφέρουμε- γιατί ευθανασία δεν θα έκανα ποτέ. Εκείνη την περίοδο περπατούσε ακόμα, αλλά έπεφτε συχνά- και τη νύχτα είχε παραισθήσεις όπου περιπλανιόταν όλη τη νύχτα στην αυλή, οπότε άρχισε να παίρνει Gardenalκάθε βράδυ για να κοιμηθεί.
Ο αγώνας και η φροντίδα αυξήθηκαν... αυτή την περίοδο εκτός από το Gardenal, πήρε Aderogil, Hemolitan και Citoneurin (μη δίνετε φάρμακα στο σκύλο σας χωρίς τη συνταγή του κτηνιάτρου), όλα διαδοχικά κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Πόσο πονούσε να τον βλέπεις απελπισμένο να θέλει να κάνει τις ανάγκες του, αλλά δεν μπορούσε να φύγει από το μέρος... και τελικά αναγκάστηκε να το κάνει εκεί που ήταν. Ο Neguinho ζύγιζε 7 κιλά σε αυτή τη φάση της ασθένειας, τα χέρια του πονούσαν τόσο πολύ που κουνιόταν προσπαθώντας να σηκωθεί, και ο λαιμός του γινόταν στραβός, έχασε ουσιαστικά την όραση και τα αντανακλαστικά του, δεν μπορούσε να ακούσει σωστά.
Δείτε επίσης: Ο μεγαλύτερος σκύλος του κόσμουΣτις 15 Ιουνίου ο κτηνίατρος μας ενημέρωσε ότι η ασθένεια είχε σταθεροποιηθεί και ότι θα έπρεπε να αντιμετωπίσουμε τα επακόλουθα, οπότε θα μπορούσαμε να αρχίσουμε να κάνουμε βελονισμό. Ξεκινήσαμε στις 19 Ιουνίου, όπου, εκτός από τη συνεδρία, ο κτηνίατρος βελονιστής έκανε ασκήσεις βουρτσίσματος των ποδιών με γυαλόχαρτο και μικρές μπάλες, διεγείροντας τη μνήμη.
Πρώτη βελτίωση του Neguinho μετά από βελονισμό.
Τρόμαξα όταν είδα ότι ο Νεγκουίνιο κούνησε το πόδι του, όταν τον άγγιξε μια μύγα. Εκεί η διάθεσή μας ανέβηκε. Την τρίτη εβδομάδα του βελονισμού ο κτηνίατρος μας έδωσε μια μπάλα για να διεγείρουμε τα πόδια να παραμείνουν στη σωστή θέση, αφού ήταν μαλακά επειδή οι μύες τους είχαν ατροφήσει από τη μη άσκηση. Έτσι ήταν. Κάθε λίγο που είχαμε χρόνο βουρτσίζαμε ή κάναμε την άσκηση στοΜετά την 5η συνεδρία του βελονισμού ήταν ήδη καθιστός και το βάρος του ήταν 8,600 κιλά- σε αυτή την περίοδο στη σούπα χτύπησα το σιτηρέσιο του και έβαλα τη στιγμή της σίτισης τα δημητριακά.
Μπορώ να καθίσω όρθιος μετά από 4 συνεδρίες βελονισμού.
Μετά την ολοκλήρωση του βελονισμού.
Σήμερα, ο Neguinho περπατάει μόνος του, εξακολουθεί να πέφτει... πολύ λίγο- ακόμη δεν έχει γαβγίσει ξανά, προσπαθεί να τρέξει, η όραση και τα αντανακλαστικά του έχουν επανέλθει σχεδόν πλήρως, ακούει καλά, πηδάει... κάνει τις ανάγκες του σε άλλο μέρος, τρώει μόνος του... εξακολουθούμε να τον ταΐζουμε με σούπες φαγητού και να του βάζουμε το δοχείο με νερό για να πίνει μόνος του, και κάθε μέρα παρατηρούμε βελτίωση. Αν και ακόμη δεν έχειΕάν έχετε αναρρώσει πλήρως και έχετε επιστρέψει στον παλιό σας εαυτό, ξέρουμε ότι έχουμε νικήσει αυτή την ασθένεια.
Ο Neguinho περπατάει επιτέλους ξανά.
Ο Neguinho ανέκτησε το βάρος του.
Όποιος το περνάει αυτό, μην το βάζει κάτω- γιατί δεν θα μας εγκατέλειπαν ποτέ".
Αν θέλετε να μιλήσετε με την Τάνια, στείλτε της ένα e-mail: [email protected]
