دیستمپر بیماری است که بسیاری از صاحبان سگ را می ترساند. اول، زیرا ممکن است کشنده باشد. ثانیاً، دیستمپر اغلب عواقب جبران ناپذیری مانند فلج پنجه ها و مشکلات عصبی بر جای می گذارد.
همچنین ببینید: سگ بعد از غذا خوردن غذا استفراغ می کندتانیا داستان نگینیو را که 4 ماه پیش به دیستمپر مبتلا شده بود از طریق ایمیل برای ما ارسال کرد. هدف در اینجا گزارش یک مورد واقعی از بیماری و داستانی با پایان خوش است تا به کسانی که با دیستمپر مبارزه می‌کنند امید بدهیم.
بیایید به داستان تانیا برویم:
«Neguinho در سپتامبر 2014 توسط من و شوهرم به فرزندخواندگی گرفته شد و 3 ماه مانده بود.
علاوه بر او، ما لاکی را نیز گرفتیم که او نیز برای اهدا بود، ما هر دو را گرفتیم زیرا می خواستیم. یکی همدم دیگری باشد و همینطور هم شد. ما همیشه سلامت آنها را گرامی می داریم و در مورد واکسن ها و کرم زدایی به روز هستیم. نگینیو همیشه سگ بسیار باهوشی بود، تمام مدت دنبال سگ دیگر می دوید و پارس می کرد (با وجود اینکه کوچکتر بود)، از بالای خانه بالا می رفت، چیزی برای نگه داشتن پسر کوچک ما وجود نداشت.
در مارس 2015 متوجه شدیم که یک روز، نگینیو کمی تاج‌دار، بدون روح از خواب بیدار شد و حتی استخوان کوچکی را که خیلی دوست داشت آن را ببلعد، رد کرد. پس از آن روز او شروع به کاهش وزن کرد، حتی غذا را به طور معمول می خورد. ما شروع کردیم به دادن ویتامین آهن یک بار در روز برای اشتهایش، اما لاغری ادامه داشت. یک شنبه رفتم آنها را حمام کنم و از اینکه نگینیو چقدر است ترسیدملاغر بعدازظهر دوشنبه بردیمش پیش دامپزشکی که متوجه شد بیماری کنه داره و دستور داد ویتامین ادامه پیدا کنه و آنتی بیوتیک بهمون داد و گفت باید دعا کنیم تا همه واکسن ها اثر کنه چون از آنجایی که او ایمنی پایینی داشت، خطر ابتلا به دیستمپر وجود داشت. ما قبلاً در مورد این بیماری خوانده بودیم و می دانستیم که این بیماری مخرب است.
نگینیو قبل از ابتلا به دیستمپر
روز چهارشنبه، پس از رسیدن از محل کار، متوجه شدیم که نگینیو متفاوت است. نزد ما نیامد و وقتی توانست به سمت پشت حیاط دوید. به نظر می رسید که او ما را به عنوان سرپرست خود نمی شناخت. در این لحظه دل ما ناامید شد. از آنجایی که می دانستیم این یکی از علائم دیستمپر است که باعث التهاب مغز سگ می شود و این واکنش عدم شناسایی را ایجاد می کند.
پنجشنبه صبح دیدم که وقتی بلند شدم پاهای نگینیو می لرزید. در راه رفتن، به نظر می رسید مست است، پاهایش درست نگه نمی دارند. به محض رسیدن به محل کار، بلافاصله با دامپزشک تماس گرفتم و با توجه به صحبت هایم تشخیص را تایید کرد. از آن روز به بعد شروع به مصرف سرم سینوگلوبولین با فاصله زمانی 5 روز کرد. پسر کوچولو پارس نکرد.
پسر کوچولو از راه رفتن باز ایستاد.
متاسفانه این بیماری به سیستم عصبی سگ حمله می کند، در هر حیوان واکنش می تواند متفاوت باشد: ترشحدر چشم و بینی، مشکل در راه رفتن، تشنج، تنها غذا خوردن، نوشیدن آب، توهم، اسپاسم در ناحیه شکم و غیره و حتی باعث مرگ. بیماری…. ما رژیم غذایی او را تغییر دادیم. سوپ سبزیجات (چغندر، هویج، کلم بروکلی یا کلم) را با گوشت مرغ یا گوشت گاو یا جگر درست کرد و آن را در مخلوط کن مخلوط کرد، سرنگ را با آب پر کرد، در حالی که زبانش پیچید و آب (چغندر، هویج، موز، سیب) درست کرد. افزایش ایمنی، هر کاری که در توانم بود بدون دوبار فکر کردن انجام دادم. چند بار ناامیدانه گریه کردم و از خدا خواستم که اگر آن بیماری از او قوی تر بود، خدا او را بگیرد و اجازه ندهد که او و ما در رنج باشیم. چون اتانازی هرگز انجام نمی دهم. در این مدت او هنوز راه می رفت، اما بسیار زمین خورد. و در طول شب او توهماتی داشت که در طول شب در اطراف حیاط پرسه می زد، بنابراین هر شب شروع به مصرف گاردنال برای خواب کرد. دوباره بالا دعوا و مراقبت بیشتر شد... در این دوره علاوه بر گاردنال، آدروژیل، همولیتان و سیتونورین (به سگ خود داروی بدون تجویز دامپزشک ندهید) مصرف می کردم، همه در طول روز به صورت متقابل.
دیدنش چقدر دردناک بود. ناامید بود که می‌خواست کارش را انجام دهد، اما نمی‌توانست محل را ترک کند... و در نهایت مجبور شد جایی را انجام دهداو بود. نگینیو در این مرحله از بیماری 7 کیلو وزن داشت، دستانش از حرکت زیاد در تلاش برای بلند شدن درد می کردند و گردنش کج می شد، عملا بینایی و رفلکس های خود را از دست می داد، نمی توانست به درستی بشنود.
در 15/06 دامپزشک به او اطلاع داد که بیماری تثبیت شده است و باید عواقب آن را درمان کنیم تا بتوانیم طب سوزنی را شروع کنیم. ما از 19/06 شروع کردیم، جایی که علاوه بر جلسه، متخصص طب سوزنی دامپزشکی تمرینات مسواک زدن روی پنجه ها را با کاغذ سنباده و توپ انجام داد و در نتیجه حافظه را تحریک کرد. در ابتدا فکر نمی‌کردیم تفاوتی ایجاد کند، اما بهبود اندکی ظاهر شد.
اولین بهبود نگینیو بعد از طب سوزنی. پا، وقتی یک مگس فرود آمد. آنجا روحیه ما بلند شد. در هفته سوم طب سوزنی، دامپزشک توپی را در اختیار ما قرار داد تا پاها را تشویق کند تا در وضعیت صحیح خود باقی بمانند، زیرا آنها نرم بودند زیرا عضلات آنها به دلیل ورزش نکردن آنها آتروفی شده بود. همینطور بود. هر زمان کمی که داشتیم در حال مسواک زدن یا انجام تمرین روی توپ هستیم. تا زمانی که پاهای کوچکش سفت شد، او را در آغوش گرفتیم تا سعی کند راه برود، اما پاهایش جمع شد، اما ما ناامید نشدیم... بعد از جلسه پنجم طب سوزنی او قبلاً نشسته بود و وزنش 8600 کیلوگرم بود. در این مدت در سوپ، خوراک را با آن مخلوط کردم و هنگام غذا دادن به آن دانه ها را اضافه کردم. وزن شما در هر هفتهاو بهتر شد.
او توانست بعد از 4 جلسه طب سوزنی بنشیند.
بعد از پایان طب سوزنی.
امروز، نگینیو به تنهایی راه می رود، هنوز هم می افتد... خوب کم; او هنوز پارس نکرده است، سعی می کند بدود، بینایی و رفلکس هایش تقریباً به طور کامل بهبود یافته است، خوب می شنود، می پرد ... کارش را در جای دیگری انجام می دهد، تنها غذا می خورد ... ما هنوز داریم به آنها غذا می دهیم. سوپ با غذا و قرار دادن کاسه با آب برای او به تنهایی و هر روز شاهد بهبودی هستیم. اگرچه او هنوز به طور کامل بهبود نیافته است و به حالت قبل بازگشته است، ما می دانیم که ما این بیماری را شکست دادیم.
همچنین ببینید: همه چیز درباره نژاد برزوی 
پسر کوچک سیاه پوست بالاخره دوباره راه می رود>پسر کوچولوی با وزن دوباره. زیرا آنها هرگز از ما دست نمی کشند."
اگر می خواهید با تانیا صحبت کنید، یک ایمیل برای او ارسال کنید: [email protected]
