Spis treści
Wychowując psa, istnieje wiele sposobów na ustalenie granic i wyjaśnienie, które zachowania są niedopuszczalne. Należy jednak unikać niektórych kar, takich jak zamykanie psa w odosobnieniu. Poniżej uzasadniamy to stanowisko i oferujemy skuteczniejsze i bezpieczniejsze alternatywy z psychologicznego punktu widzenia.
Rozmawialiśmy również na stronie o biciu psa i metodach, aby nie musieć używać agresji fizycznej do karania. Nawet jeśli nie "boli", nadal jest to agresja.
Zobacz też: Wszystko o rasie maltańczykówAle wtedy każdy pyta: OK, więc co mam zrobić, jeśli nie mogę dać psu klapsa lub szlabanu? Cóż, właśnie dlatego tu jesteśmy! Nie martw się, uda ci się doskonale wychować psa bez stosowania tych metod.
Zobacz też: Dysplazja stawu biodrowo-udowego - Psy z paraplegią i tetraplegiąJak karać lub walczyć z psem, gdy zrobi coś złego?
Nie kojarz izolacji z karą
Psy są niezwykle towarzyskie, więc nie lubią zostawać same. Jak dotąd, dobrze. Gdyby tak było, uziemienie nie byłoby nawet karą. Problem polega na tym, że pies kojarzy bycie samemu z besztaniem i za każdym razem, gdy musi zostać sam, będzie czuł się jeszcze gorzej. Zawsze zalecamy działanie odwrotne: kojarzenie faktu bycia samemu z dobrymi rzeczami. W ten sposób nasze nieobecności będą miały do czynienia zW ten sposób pies będzie spokojniejszy i będzie mniej cierpiał, co spowoduje, że będzie miał mniejsze szanse na rozwinięcie lęku separacyjnego lub kompulsji, takich jak lizanie łapy bez zatrzymywania się. Na przykład, zanim zostawisz psa samego, daj mu smakołyk i opuść otoczenie. Zobacz tutaj techniki zostawiania psa samego w domu.
Kara czy nagroda?
Wyobraźmy sobie taką scenę: opiekun prowadzi ożywioną rozmowę z gośćmi, a pies szczeka, by zwrócić na siebie uwagę. Decydując się na ukaranie psa, opiekun podchodzi do niego, chwyta go lub wydaje komendy i towarzyszy mu w miejscu kary. Przez kilka chwil w centrum uwagi znajduje się pies. W rezultacie, wkrótce po zrobieniu tego, czego nie powinien, pies czuje się nagrodzony. Kara, która nadejdzie później, będzie jednak nieskuteczna.Kiedy psu udaje się uciec przed karą, czasami nawet bawiąc się w łapanie, zyskuje jeszcze więcej uwagi i czuje się bardziej nagrodzony za niewłaściwe zachowanie. Wiele razy widać, jak bardzo pies się bawi, uwielbiając patrzeć, jak opiekun próbuje go złapać. Gdyby można było karać psy w magicznej sztuczce, bez konieczności zabierania ich na miejsce kary, kara byłaby bardziej skuteczna.Ale nawet wtedy skojarzenie dokuczania z samotnością będzie się utrzymywać. Nagradzasz swojego psa za każdym razem, gdy poświęcasz mu uwagę, nawet jeśli ta uwaga jest karceniem!
Obejrzyj, jak terapeuta psów Bruno Leite wyjaśnia, czym jest uwaga w formie smakołyku:
Uczymy się popełniając błędy
Aby nauczyć psa współistnienia z człowiekiem, nie ma nic lepszego niż długotrwały kontakt między nimi. Powtarzanie nagród i nagan, w zależności od tego, czy pies zachowuje się prawidłowo, czy niewłaściwie, jasno określa granice i ogranicza niewłaściwe zachowanie. Ze względu na znaczenie powtarzania, technika nakłaniania psa do popełnienia błędu jest stosowana, aby móc częściej go upominać. Na przykład, kiedyAby wyszkolić go, by nie przechodził przez ulicę, staramy się stymulować go do przejścia na drugą stronę, rzucając małą piłkę lub pokazując kota. Wynikające z tego nagany, w najróżniejszych sytuacjach, pomagają psu dokładnie zrozumieć, czego nie powinien robić i wiedzieć, że należy się powstrzymać. Jeśli pies skacze i szczeka na wizyty, najlepiej jest go upomnieć dokładnie w momencie skoku i szczekania. Za każdym razem, gdy szczeka lub skacze ponownie, będzie to wymagałoJeśli nie przynosi to żadnego efektu, korygujemy je. Dzięki temu niewłaściwe zachowanie staje się dla psa jasne i kojarzy się z nieprzyjemnymi rzeczami. Te możliwości edukacyjne, zbyt ważne, są marnowane, gdy "uczeń" jest izolowany gdzie indziej.
Substytuty kary
Zamiast martwić się tylko o karanie błędów psa, zawsze podkreślam, że powinniśmy starać się uczyć odpowiednich zachowań i nagradzać je. Na przykład, jeśli pies skacze, aby zwrócić na siebie uwagę, zamiast go karać, najlepiej jest nauczyć go siadać, aby uzyskać czułość. Karę, gdy jest to konieczne i przydatne, aby zapewnić psu przyjemniejsze życie i bliskość ludzi, których lubi, można zastosowaćPrzede wszystkim skarcenie powinno być natychmiastowe. Najlepiej w tym samym momencie, w którym dochodzi do niewłaściwego zachowania. Jeszcze lepiej, jeśli jest to na początku zachowania, na przykład gdy pies zaczyna otwierać pysk, aby szczekać. Setne części sekundy robią różnicę! Najbardziej wskazane skarcenie to takie, które wywołuje strach lub dyskomfort u psa, bezMetoda nagany, jak również prawidłowy sposób jej zastosowania są kluczowe, a skuteczność różni się w zależności od psa. Dlatego w razie wątpliwości ważne jest, aby zwrócić się o pomoc do trenera lub behawiorysty.
Obejrzyj, jak edukator Gustavo Campelo mówi o znaczeniu nagradzania właściwych zachowań:
