Διροφιλαρίαση (Heartworm)

A dirofilariasis εντοπίστηκε για πρώτη φορά στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1847 και εμφανιζόταν συχνότερα στις νοτιοανατολικές ακτές των Ηνωμένων Πολιτειών. Τα τελευταία χρόνια η dirofilaria και έχει βρεθεί και στις 50 πολιτείες των ΗΠΑ. Το κύμα των μολυσμένων ζώων που μπορεί να χρησιμεύσει ως πηγή μόλυνσης για άλλα ζώα είναι πιθανώς ένας σημαντικός παράγοντας που συμβάλλει στην dirofilariasis Ο πραγματικός αριθμός των σκύλων και γατών που έχουν μολυνθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι ακόμη άγνωστος.

Τι είναι η διροφιλαρίαση;

Το σκουλήκι Dirofilaria Immitis Στην πραγματικότητα μοιάζουν με σκουλήκια, αλλά εκεί τελειώνουν οι ομοιότητες. O Dirofilaria Immitis περνά την ενήλικη ζωή του στη δεξιά πλευρά της καρδιάς και στα μεγάλα αιμοφόρα αγγεία που συνδέουν την καρδιά και τους πνεύμονες.

Τα σκουλήκια απαντώνται σε σκύλους, γάτες και κουνάβια. Απαντώνται επίσης σε άγρια ζώα όπως τα θαλάσσια λιοντάρια της Καλιφόρνιας, οι αλεπούδες και οι λύκοι. Σπάνια απαντώνται σε ανθρώπους.

Πώς τα σκυλιά σύμβαση Dirofilariasis?

Τα ενήλικα σκουλήκια που παραμένουν στην καρδιά γεννούν μικροσκοπικές προνύμφες που ονομάζονται μικροφιλάρια και ζουν στην κυκλοφορία του αίματος. Αυτά τα μικροφιλάρια εισέρχονται στα κουνούπια όταν αυτά ρουφάνε αίμα από ένα μολυσμένο ζώο. Σε 2 έως 3 εβδομάδες τα μικροφιλάρια μεγαλώνουν μέσα στο κουνούπι και μεταναστεύουν στο στόμα του.

Όταν το κουνούπι τσιμπήσει ένα άλλο ζώο, οι προνύμφες εισέρχονται στο δέρμα του. Οι προνύμφες αναπτύσσονται και σε περίπου τρεις μήνες ολοκληρώνουν τη μετανάστευσή τους προς την καρδιά, όπου γίνονται ενήλικα και μπορούν να φτάσουν σε μήκος μέχρι και 35 εκατοστά. Το χρονικό διάστημα από το τσίμπημα του ζώου από μολυσμένο κουνούπι, μέχρι τα σκουλήκια να ενηλικιωθούν, να ζευγαρώσουν και να γεννήσουν τα αυγά τους είναι περίπου 6 με 7 μήνες στους σκύλους και 8 μήνες στους(Θυμηθείτε - είναι σημαντικό να αντιμετωπιστεί η διάγνωση).

Οι έντονα μολυσμένοι σκύλοι μπορεί να έχουν έως και εκατοντάδες σκουλήκια στην καρδιά και τα αγγεία τους. Τα ενήλικα σκουλήκια στους σκύλους ζουν συνήθως 5 έως 7 χρόνια. 30 έως 80% των μολυσμένων σκύλων έχουν μικροφιλάρια, και τα μικροφιλάρια μπορεί να ζήσουν έως και 2 χρόνια. Τα μικροφιλάρια δεν μπορούν να ωριμάσουν σε ενήλικα σκουλήκια εκτός αν περάσουν από ένα κουνούπι. Υπάρχουν πάνω από 60 διαφορετικά είδη κουνουπιών που μπορούν να μεταδώσουνDirofilaria.

Μπορεί να σκοτώσει το σκουλήκι της καρδιάς;

Στους σκύλους, τα ενήλικα σκουλήκια μπορούν να μπλοκάρουν τα μεγάλα αιμοφόρα αγγεία που συνδέουν την καρδιά με τους πνεύμονες. Τα σκουλήκια μπορούν επίσης να εισέλθουν στα μικρότερα αγγεία των πνευμόνων και να τα μπλοκάρουν. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, που ονομάζονται "σύνδρομο caval", τα σκουλήκια γεμίζουν τη δεξιά κοιλία της καρδιάς.

Συμπτώματα και διάγνωση του καρδιοσκώληκα

Τα περισσότερα από τα σκυλιά με διροφιλαρίωση δεν παρουσιάζουν σημάδια της νόσου. Μερικά σκυλιά μπορεί να παρουσιάσουν μείωση της όρεξης, απώλεια βάρους και απάθεια. Πολλές φορές, το πρώτο σημάδι της νόσου είναι ο βήχας. Τα ζώα με πολλά σκουλήκια αρχίζουν να παρουσιάζουν έλλειψη αντίστασης κατά τη διάρκεια των ασκήσεων. Μερικά συσσωρεύουν υγρό στην κοιλιά (ασκίτης), γεγονός που τα κάνει να φαίνονται κοιλιακά. Σε λίγες περιπτώσεις σε αυτό τοτα ζώα έχουν πάρα πολλά ενήλικα σκουλήκια, μπορεί να πεθάνουν από ξαφνική καρδιακή ανεπάρκεια.

Οι εξετάσεις αίματος γίνονται για να εντοπιστούν οι σκύλοι που έχουν μολυνθεί από το D. immitis. Επειδή οι εξετάσεις δεν είναι πάντα ακριβείς, είναι απαραίτητο να ερμηνεύονται τα αποτελέσματά τους σε σχέση με το ιστορικό και τα συμπτώματα που έχει το ζώο. Οι ακτινογραφίες (ακτίνες Χ) και οι υπέρηχοι (ηχοκαρδιογραφία) γίνονται συχνά για να παρατηρηθούν οι τυπικές αλλαγές στην καρδιά και τους πνεύμονες που προκαλούνται από το D. immitis, και έτσιΟι αλλαγές περιλαμβάνουν τη διεύρυνση της πνευμονικής αρτηρίας και της δεξιάς κοιλίας. Ορισμένοι τύποι κυττάρων (ηωσινόφιλα) μπορεί να αυξηθούν στο αίμα ή στις εκκρίσεις από τους πνεύμονες. Αυτά τα πρόσθετα ευρήματα μπορεί να βοηθήσουν στην υποστήριξη της διάγνωσης.

Υπάρχουν διάφορες εξετάσεις αίματος που χρησιμοποιούνται για την ανίχνευση της μόλυνσης από τη διροφιλαρίαση. Στη δεκαετία του 1960, πριν από τη διάθεση πιο εξελιγμένων δοκιμών, οι εξετάσεις για την ανίχνευση της διροφιλαρίασης περιλάμβαναν την αναζήτηση του σκουληκιού σε μια σταγόνα αίματος σε αντικειμενοφόρο πλάκα μικροσκοπίου. Μια ελαφρώς καλύτερη εξέταση, η εξέταση Knott, αναπτύχθηκε για τη συγκέντρωση των μικροφιλαρίων από ένα τμήμα του αίματος.Αυτό έδωσε στους κτηνιάτρους περισσότερες πιθανότητες να βρουν τα μικροφιλάρια.

Αργότερα, έγιναν διαθέσιμες οι εξετάσεις με φίλτρο. Στις εξετάσεις αυτές, τα κύτταρα του αίματος λύονται (διασπώνται) από έναν ειδικό τύπο παράγοντα που δεν επηρεάζει τις μικροφιλάριες. Το υγρό που προκύπτει στη συνέχεια περνά από ένα πολύ λεπτό φίλτρο. Οι μικροφιλάριες συγκεντρώνονται στο φίλτρο. Το φίλτρο σημαδεύεται και εξετάζεται στο μικροσκόπιο για να βρεθούν οι μικροφιλάριες.

Σύντομα οι κτηνίατροι αναγνώρισαν ότι ορισμένα ζώα μπορούσαν να έχουν λοιμώξεις από διροφιλαρίαση χωρίς απαραίτητα να έχουν τα μικροφιλάρια στο αίμα τους. Αυτό συμβαίνει μόνο εάν υπάρχουν αρσενικά σκουλήκια ή εάν τα θηλυκά δεν γεννούν τα αυγά τους κατά τη στιγμή της εξέτασης. Ήταν προφανές ότι χρειάζονταν καλύτερες εξετάσεις.

Δοκιμή αντιγόνου

Οι ορολογικές εξετάσεις έχουν αναπτυχθεί για τον εντοπισμό των αντιγόνων (μικρά πρωτεϊνικά και υδατανθρακικά συστατικά) των σκουληκιών στο αίμα. Υπάρχει μια ποικιλία από αυτούς τους τύπους εξετάσεων. Ένας από τους πιο συνηθισμένους τύπους εξετάσεων ονομάζεται ELISA. Ορισμένα κιτ εξετάσεων εκτελούν ένα δείγμα κάθε φορά και μπορούν να γίνουν απευθείας στο γραφείο του κτηνιάτρου σας. Άλλα είναι σχεδιασμένα για να εξετάζουν πολλά δείγματα ταυτόχρονα.Αυτός ο τύπος δοκιμών παρτίδας εκτελείται συνήθως σε εργαστήρια εκτός του χώρου όπου αποστέλλεται το αίμα του σκύλου σας.

Παρόλο που οι δοκιμές αντιγόνου είναι πολύ καλύτερες από τη δοκιμή φίλτρου, δεν μπορούμε ακόμα να αναγνωρίσουμε όλες τις περιπτώσεις διροφιλαρίασης, επειδή οι δοκιμές αντιγόνου θα είναι θετικές μόνο εάν υπάρχουν ενήλικα θηλυκά σκουλήκια, καθώς το αντιγόνο ανιχνεύεται από τη μήτρα του σκουληκιού. Εάν τα σκουλήκια δεν είναι πλήρως ώριμα ή υπάρχουν μόνο αρσενικά, τοαποτέλεσμα της δοκιμής αντιγόνου σε μολυσμένα ζώα θα ήταν ψευδώς αρνητικό. Αυτό σημαίνει ότι το αποτέλεσμα της δοκιμής είναι αρνητικό ενώ στην πραγματικότητα το ζώο είναι μολυσμένο.

Δοκιμή αντισωμάτων

Οι ορολογικές εξετάσεις έχουν αναπτυχθεί για την ανίχνευση αντισωμάτων (πρωτεΐνες που παράγονται από τον οργανισμό του ζώου για την καταπολέμηση των "εισβολέων") που δρουν εναντίον των σκουληκιών. Αυτή είναι η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη εξέταση στις γάτες. Η εξέταση αυτή είναι θετική, ακόμη και αν υπάρχει μόνο ένα αρσενικό σκουλήκι. Ωστόσο, η εξέταση αυτή έχει ένα μειονέκτημα. Αν και είναι πολύ καλή στο να δίνει θετικά αποτελέσματα όταν υπάρχει μόλυνση,Οι ψευδώς θετικές εξετάσεις είναι πιο συχνές από ό,τι οι εξετάσεις αντιγόνου. Ένα ψευδώς θετικό αποτέλεσμα σημαίνει ότι το αποτέλεσμα της εξέτασης είναι θετικό, αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχει μόλυνση.

Πώς να προλάβετε τη διροφιλαρίαση (Heartworm)

Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την πρόληψη των λοιμώξεων από τη διροφιλαρίαση ονομάζονται προληπτικά. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να θυμάστε είναι ότι τα προληπτικά φάρμακα δεν χρησιμοποιούνται για να σκοτώσουν τα ενήλικα σκουλήκια. Για να σκοτώσουν τα ενήλικα σκουλήκια χρησιμοποιούνται ειδικά φάρμακα που ονομάζονται adulticides. Η χρήση αυτών των φαρμάκων θα συζητηθεί στην ενότητα της θεραπείας. Ορισμένα προληπτικά φάρμακα μπορεί να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα εάνΑκολουθήστε τις συστάσεις του κτηνιάτρου σας και του παρασκευαστή του προληπτικού φαρμάκου όσον αφορά τον έλεγχο πριν από τη χορήγηση προληπτικών φαρμάκων. Μεγάλος αριθμός προληπτικών φαρμάκων διατίθεται κάθε μήνα στην αγορά για τη θεραπεία της διροφιλαρίωσης στους σκύλους. Ορισμένα από αυτά ή άλλα φάρμακα που συνδυάζονται με αυτά,Τα προληπτικά φάρμακα πρέπει να χρησιμοποιούνται όλο το χρόνο, ακόμη και σε περιοχές όπου τα κουνούπια εμφανίζονται μόνο εποχιακά. Ακόμη και αν δεν χορηγούνται κάποιες δόσεις, τα προληπτικά φάρμακα εξακολουθούν να είναι ωφέλιμα για το κατοικίδιό σας. Αν ο σκύλος σας ζει σε παραθαλάσσια περιοχή ή πηγαίνει συχνά στην παραλία, πρέπει να αποπαρασιτώνεται κάθε μήνα.

Εάν χορηγηθεί με συνέπεια για μια περίοδο 12 μηνών, είναι δυνατόν να σταματήσει η ανάπτυξη των σκουληκιών. Επιπλέον, η μηνιαία προληπτική φαρμακευτική αγωγή για την καταπολέμηση της διροφιλαρίασης έχει επίσης αποτέλεσμα κατά των εντερικών παρασίτων, τα οποία μολύνουν κατά λάθος εκατομμύρια ανθρώπους κάθε χρόνο. Τα προληπτικά αυτά φάρμακα προστατεύουν τα ζώα και τους ανθρώπους.

Η καθημερινή χορήγηση του φαρμάκου dietilcarbamazina διατίθεται με ιατρική συνταγή στα φαρμακεία χειρισμού. Δύο μειονεκτήματα είναι ότι το φάρμακο αυτό προκαλεί ανεπιθύμητες αντιδράσεις εάν χορηγηθεί σε σκύλους με διροφιλαρίωση και η έλλειψη της δόσης για δύο ή τρεις ημέρες μπορεί να οδηγήσει στη διακοπή της προστασίας.

Προληπτικά φάρμακα θα πρέπει να χορηγούνται σε όλα τα σκυλιά. Να θυμάστε ότι τα κουνούπια μπορούν να εισέλθουν στο σπίτι σας, οπότε ακόμη και αν ο σκύλος σας δεν είναι έξω, ο σκύλος μπορεί να μολυνθεί.

Θεραπεία της διροφιλαρίασης

Η θεραπεία εξαρτάται από τη σοβαρότητα της λοίμωξης. Σε λιγότερο σοβαρές περιπτώσεις, ο σκύλος μπορεί να υποβληθεί σε θεραπεία για τέσσερις μήνες με προληπτική φαρμακευτική αγωγή για να σκοτωθούν οι προνύμφες των σκουληκιών που μεταναστεύουν στην καρδιά, καθώς και για να μειωθεί το μέγεθος των θηλυκών σκουληκιών. Στη συνέχεια, χορηγείται μια ένεση μελαρσομίνης για να σκοτωθούν τα ενήλικα σκουλήκια. Πέντε εβδομάδες αργότερα, ο σκύλος υποβάλλεται σε θεραπεία με δύο ακόμη ενέσεις του ενήλικα σκουληκιού. 4μήνες μετά τη θεραπεία, ο σκύλος θα πρέπει να ελεγχθεί για την παρουσία σκουληκιών χρησιμοποιώντας το τεστ αντιγόνου. Ορισμένα ζώα μπορεί να χρειαστεί να υποβληθούν σε δεύτερο γύρο ενέσεων εάν τα τεστ αντιγόνου είναι ακόμα θετικά. Συνιστάται να παραμένουν οι σκύλοι σε προληπτική φαρμακευτική αγωγή μηνιαίως κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να είναι απαραίτητο να χρησιμοποιηθούνενηλικιοκτονία πριν από τέσσερις μήνες προληπτικής φαρμακευτικής αγωγής.

Ανεξάρτητα από το ποιο φάρμακο χορηγείται, όταν τα ενήλικα σκουλήκια πεθαίνουν, μπορούν να μπλοκάρουν τα αιμοφόρα αγγεία στους πνεύμονες (ονομάζεται πνευμονική εμβολή). Εάν επηρεάζεται μόνο ένα μικρό τμήμα του πνεύμονα, μπορεί να μην υπάρχουν κλινικά συμπτώματα. Ωστόσο, εάν μπλοκαριστούν οι διαρροές με πρόσβαση σε ένα μεγάλο τμήμα του πνεύμονα ή ίσως σε μια μικρή ήδη νοσούντα περιοχή του πνεύμονα, μπορεί να υπάρξουνΣοβαρότερες επιπτώσεις. Αυτές μπορεί να περιλαμβάνουν πυρετό, βήχα, βήχα αίματος, ακόμη και καρδιακή ανεπάρκεια. Λόγω του κινδύνου εμβολής, κάθε σκύλος που υποβάλλεται σε θεραπεία με ενήλικο σκουλήκι πρέπει να διατηρείται ήρεμος κατά τη διάρκεια της θεραπείας και για τουλάχιστον 4 ακόμη εβδομάδες. Σε πιο σοβαρές προσβολές, τα ενήλικα σκουλήκια αφαιρούνται χειρουργικά από την καρδιά.

Να συμβουλεύεστε πάντα τον κτηνίατρο του κουταβιού σας.

Μπορούν οι άνθρωποι να μολυνθούν από τη διροφιλαρίαση;

Ναι, έχουν υπάρξει περιπτώσεις μόλυνσης από καρδιακό σκουλήκι σε ανθρώπους. Αντί να μεταναστεύουν στην καρδιά, οι προνύμφες μεταναστεύουν στους πνεύμονες του ανθρώπου. Εκεί οι προνύμφες μπορούν να φράξουν τα αγγεία, προκαλώντας καρδιακή προσβολή. Σε περίπτωση καρδιακής προσβολής, ο όζος που αναπτύσσεται μπορεί να φανεί σε ακτινογραφία. Συνήθως το άτομο έχει ελάχιστα ή καθόλου σημάδια της μόλυνσης. Μπορεί να είναι απαραίτητη η χειρουργική αφαίρεση του όζου.

Δείτε παρακάτω ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΚΥΛΟ ΣΑΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ!