सामग्री तालिका
"एक घरपालुवा जनावरले हामीले सम्बन्धमा लगानी गर्ने स्नेहलाई प्रतिबिम्बित गर्दछ जसले हामीलाई उदार हुन र हेरचाह गर्ने क्षमता प्रयोग गर्न सिकाउँछ।" (सिल्भाना एक्विनो)
सबै जीवित प्राणीहरूले एक दिन तिनीहरू मर्ने छ, त्यसैले एक दिन तपाईंले आफ्नो घरपालुवा जनावरलाई अलविदा भन्नु पर्छ। दुर्भाग्यवश, जनावरहरूको जीवन प्रत्याशा, तिनीहरू धेरै राम्रोसँग व्यवहार गरे तापनि, शिक्षक बाँच्ने समयको सम्बन्धमा छोटो छ। त्यसैले, घरपालुवा जनावर मालिकहरूले प्रायः आफ्नो जीवनभर एक वा धेरै जनावरहरूको मृत्युको सामना गर्नुपर्ने हुन्छ।
घरपालुवा जनावरहरू वर्षौंसम्म धेरै परिवारहरूको दैनिक जीवनमा सहभागी हुन्छन्। धेरै मानिसहरूको लागि तिनीहरू साँचो साथीहरू हुन्, किनकि तिनीहरूले आलोचना वा न्याय गर्दैनन्; तिनीहरू तनाव कम गर्न मद्दत गर्छन्, किनकि तिनीहरू सधैं खेल्न तयार हुन्छन्; र तिनीहरू स्नेह र स्नेहको अपरिहार्य स्रोत हुन्, किनकि तिनीहरू नजिक छन्, आनन्दको क्षणहरूमा र दुःखको क्षणहरूमा। यी कारणहरूले गर्दा मानिसहरू जनावरहरूसँग संलग्न हुन्छन्, स्नेह र मित्रताको गहिरो बन्धनहरू सिर्जना गर्छन्।
तपाईं आफ्नो कुकुरको मृत्युसँग कसरी व्यवहार गर्न सक्नुहुन्छ हेर्नुहोस्:
बिरालो, कुकुर वा अन्य कुनै घरपालुवा जनावरको मृत्युको माध्यमबाट काम गर्नु गाह्रो काम हुन सक्छ। पाल्तु जनावरको हानिमा प्रतिक्रियाहरूको अध्ययनले देखाउँछ कि संलग्नक कसरी बलियो हुन्छ। Bowlby को अनुलग्नक सिद्धान्त को मोडेल प्रयोग गर्दै (आर्चर, 1996 मा उद्धृत), पार्केस (उद्धृत माभएको क्षतिलाई पुन: सङ्केत गर्नुहोस्।
Perdas e Luto वेबसाइटमा प्रकाशित लेख र मनोवैज्ञानिक Nazaré Jacobucci द्वारा दयालु रूपमा प्रदान गरिएको।
हलिना मेडिना, TSC का सृष्टिकर्ता, मृत्यु भएको प्रेतासँग 2009 मा।
यो पोस्टमा मनोवैज्ञानिक डेरिया डे ओलिभेराको सहयोग थियो:
यो पनि हेर्नुहोस्: कुकुरले मानिसलाई किन चाट्छन् ? 
अन्तर्वार्ता लिने: डेरिया डे ओलिभेरा - ब्याचलर अफ बिजनेस एडमिनिस्ट्रेशन। मनोवैज्ञानिक, साओ पाउलो (UMESP) को मेथोडिस्ट विश्वविद्यालय बाट स्वास्थ्य मनोविज्ञान मा मास्टर। Faculdade de Medicina do ABC (FMABC) बाट अस्पताल मनोविज्ञान मा विशेषज्ञ। पेट मुस्कान परियोजनामा स्वयंसेवक अनुसन्धानकर्ता, पशु-मध्यस्थता थेरापी (2006-2010)। साओ पाउलोको पोन्टिफिकल क्याथोलिक विश्वविद्यालय (PUC/SP), शोकमा अध्ययन र हस्तक्षेपहरूको प्रयोगशाला - LELu (2010-2013) बाट क्लिनिकल मनोविज्ञानमा पीएचडी।
सन्दर्भ:
आर्चर जे। मानिसहरू किन आफ्ना घरपालुवा जनावरहरूलाई माया गर्छन्? विकास र मानव व्यवहार, खण्ड। १८; 1996। पृ। २३७-२५९।
बेडाक एम.ए. घरपालुवा जनावरको मृत्युमा मानव शोक। क्यानाडाको राष्ट्रिय पुस्तकालय, संकाय सामाजिक कार्य; 2000. मनिटोबा विश्वविद्यालय।
बर्टेली I. घरपालुवा जनावरहरूको मृत्युमा शोक। वैज्ञानिक ब्लग। अगस्ट/२००८।
Casellato G. (Org.)। उद्धार समानुभूति: अपरिचित शोक को लागी मनोवैज्ञानिक समर्थन। साओ पाउलो: समस; 2015. 264 p.
डोका के., जे. मताधिकार बहिष्कृत। दु:ख: लुकेको दु:खलाई चिन्न। न्यूयोर्क: लेक्सिंगटन बुक्स, 1989। अध्याय। १, पृ। 3-11।
ओलिभेरा डी., फ्रान्को MHP। लड्नुजनावरको हानि। मा: गेब्रिएला कासेलाटो (सङ्गठन)। उद्धार समानुभूति: अपरिचित शोक को लागी मनोवैज्ञानिक समर्थन। पहिलो। एड। साओ पाउलो: समस; 2015। p। ९१-१०९।
पार्कस सीएम। शोक: वयस्क जीवन मा हानि मा अध्ययन। अनुवाद: मारिया हेलेना फ्रान्को ब्रोम्बर्ग। साओ पाउलो: समस; 1998. 291 p.
रोस सीबी, ब्यारन-सोरेन्सन जे. पेटको हानि र मानव भावना: रिकभरीको लागि एक गाइड। दोस्रो संस्करण। न्यूयोर्क: रूटलेज; 2007। p। 1-30।
जाविस्टोव्स्की एस. समाजमा साथी जनावरहरू। क्यानाडा: थम्पसन डेलमार लर्निंग; 2008. अध्याय। ९. पृ। 206-223।
आर्चर, 1996) ले एउटा घरपालुवा जनावर गुमाउनुको शोकलाई प्रियजन गुमाउनुको लागतको रूपमा उल्लेख गरेको छ। शोक प्रक्रियामा पीडा, विचार र भावनाहरू समावेश हुन्छन् जुन एक स्थापित सम्बन्धलाई अलविदा भन्नको सुस्त मानसिक प्रक्रियाको साथमा हुन्छ। व्यवस्थित प्रमाणहरूले संकेत गर्दछ कि त्यहाँ विभिन्न प्रतिक्रियाहरू बीच स्पष्ट समानताहरू छन् जुन मानिसहरूले पाल्तु जनावरको हानि पछ्याउँछन् र मानव सम्बन्धको हानिबाट महसुस गरेका छन् (आर्चर, 1996)। तपाईंले सायद शोकका चरणहरू अनुभव गर्नुहुनेछ, किनकि घरपालुवा जनावर गुमाउनुको पीडा एक प्रियजनको क्षतिको कारणले गर्दा हुने पीडा जस्तै हो, जस्तै एक प्रभावकारी बन्धन टुटेको छ। (बर्टेली, 2008)।4>यो पनि पढ्नुहोस्:
– इच्छामृत्यु: सही समय कहिले हो?
– समस्याहरू बुढापाका कुकुरहरूमा संज्ञानात्मक कमजोरी
बायडकका लागि, जब क्षति सामाजिक मान्यता अनुरूप हुन्छ, व्यक्तिगत शोकलाई सामाजिक सञ्जालद्वारा समर्थन गरिन्छ, जसले शोक प्रक्रिया र सामाजिक एकता दुवैलाई सहज बनाउँछ। जब यो हुँदैन, र समाजले शोकलाई मान्यता दिँदैन वा वैधता दिँदैन, तनाव प्रतिक्रियाहरू तीव्र हुन सक्छ, र शोक-सम्बन्धित समस्याहरू अझ बढ्न सक्छ। घरपालुवा जनावरहरूको मामलामा, "यो केवल कुकुर थियो ..." जस्ता वाक्यांशहरूले सामान्यतया यो गैर-मान्यता देखाउँदछ। जनावरको मृत्युलाई सानो महत्त्वको मामूली घटनाको रूपमा व्यवहार गरिन्छ। baydak बोल्नुहोस्यो पनि कि अनाधिकृत सामाजिक शोक को अतिरिक्त त्यहाँ अनाधिकृत intrapsychic शोक छ। हामी सामाजिक विश्वास, मूल्य र अपेक्षाहरू आन्तरिक बनाउँछौं। यो टिप्पणीमा निहित छ "यो केवल एक कुकुर थियो ..." कि जनावरहरू शोक गर्न लायक छैनन् र कुनै जनावरको मृत्यु पछि शोकमा जाने व्यक्तिसँग स्वाभाविक रूपमा केहि गलत छ भन्ने धारणा। यसैले, जब एक घरपालुवा जनावरको मृत्यु हुन्छ, धेरै मालिकहरू तिनीहरूको शोकको तीव्रताको लागि पूर्णतया तयार छैनन् र लज्जित र लज्जित छन्। समाजले वयस्क भन्दा घरपालुवा जनावर गुमाउने बच्चालाई बढी सहयोगी हुने गर्छ। (बर्टेली, 2008)।
यो पनि पढ्नुहोस्:
– बिलले घरपालुवा जनावरको हानिको लागि समय प्रदान गर्दछ
I यस विषयवस्तुमा व्याप्त मुद्दाहरूको बारेमा अध्ययन गर्ने मनोवैज्ञानिक डेरिया डे ओलिभेरासँग अन्तर्वार्ता लिने सम्मान थियो। तल अन्तर्वार्ताका मुख्य बुँदाहरू छन्।
कहिलेकाहीं घरपालुवा जनावर मालिकहरूले आफ्नो घरपालुवा जनावरको मृत्युले रुने र दुखी हुने "अधिकार" नभएको महसुस गर्छन्। हाम्रो समाजले किन धेरै भागमा, कुनै व्यक्तिले घरपालुवा जनावरको मृत्युमा शोक गरिरहेको हुन सक्छ भनेर विचार गर्दैन? के यो अनाधिकृत शोकको प्रकार हो?
डोका (१९८९) अनुसार घरपालुवा जनावरको मृत्युको लागि शोक अनाधिकृत शोकको श्रेणीमा पर्दछ, किनभने यो समाजले मान्यता नदिने क्षति हो। मायद्यपि, जनावरहरू धेरै पारिवारिक व्यवस्थाहरूमा उपस्थित छन्। त्यसोभए, किन पशुको हानि समकालीन संसारमा मानिसहरूले पहिचान गर्न आउँदैन? यस प्रश्न र अन्यबाट, प्रो. डा. मारिया हेलेना परेरा फ्रान्को।
इन्टरनेटमा उपलब्ध सर्वेक्षणमा प्रतिक्रिया दिने ३६० सहभागी मध्ये १७१ (४७.५%) ले जनावरको लागि शोकलाई समाजले मान्यता दिएको मानेका थिए र १८९ (५२.५%) ले प्रतिक्रिया दिएका थिए। जनावरको मृत्युको कारणले क्षतिलाई स्वीकार गर्दैन, किनभने केही मानिसहरूका लागि शोक गर्ने व्यक्ति शोकमा संयम हुनुपर्छ र आफ्नो काम, विद्यालय र अन्य प्रतिबद्धताहरूमा उपस्थित हुन असफल हुन सक्दैन।
पशुको संरक्षकको मान्यता शोक गर्ने मृतक, वा बेपत्ता, उसको वरपरका मानिसहरूले सहजीकरण गर्नेछन्: क) समानुभूतिशील छन्; ख) जनावरलाई परिवारको सदस्यको रूपमा विचार गर्नुहोस्; ग) घरपालुवा जनावरसँग बन्धन बनाएको छ वा गठन गरेको छ।
तपाईँको अध्ययनमा, के तपाईंले जनावर मालिकलाई सोध्नु भएको छ कि उसलाई शोक गर्ने अधिकार छ कि छैन?
हो। छ जना शोकमा परेका व्यक्तिहरूसँग आमने-सामने अन्तर्वार्ता लिइयो, जसका जनावरहरू अन्तर्वार्ताको मितिभन्दा १२ महिना अघि मरेका थिए। दुई जना अन्तर्वार्ता लिनेहरूले यस सन्दर्भमा धेरै प्रतिबिम्ब ल्याए, किनकि उनीहरू जनावरको मृत्युबाट धेरै पीडामा थिए र उनीहरूका नजिकका मानिसहरूले भने कि उनीहरूले त्यसो गरेनन्।तिनीहरू जसरी थिए, त्यो शोकमा रहन सक्थे।
के घरपालुवा जनावरको मृत्युको लागि शोक गर्ने प्रक्रियाले मानिसको मृत्युको प्रक्रिया जस्तै मापदण्डहरू पालना गर्दछ? के जनावरको अभिभावकले शोकको एउटै चरणहरू अनुभव गर्न सक्छ?
म भन्न चाहन्न कि प्रियजन, मानव वा जनावरको मृत्युको लागि शोक प्रक्रियामा ढाँचा छ। यो देख्न सकिन्छ कि प्रतिक्रियाहरू जस्तै: अस्वीकार, अपराध, अलगाव चिन्ता, क्रोध, सुन्नता, अन्यहरू बीचमा, दुबै शोक प्रक्रियाहरूमा उपस्थित हुन्छन्, किनकि तिनीहरू महत्त्वपूर्ण प्राणीको क्षतिको अनुहारमा उत्पन्न हुन्छन्; यद्यपि, तिनीहरू एक रेखीय अनुक्रममा वा सबै प्रतिक्रियाहरूको अनिवार्य उपस्थितिको साथ देखा पर्दैनन्।
जब एक व्यक्तिले पहिचान वा सामाजिक रूपमा समर्थित नभएको क्षतिको अनुभव गर्दछ, के उसले जटिल शोक अनुभव गर्न सक्छ?<5
हो, किनभने सामाजिक समर्थन सामान्यतया जटिल शोक विरुद्ध सुरक्षात्मक कारक हो। मानव प्रियजनको मृत्युमा उपस्थित हुने बिदाई संस्कारहरू घरपालुवा जनावरको मृत्युमा लगभग अनुपस्थित हुन्छन्। र धेरै चोटि, शोक गर्नेले अझै पनि सुन्नु पर्छ: "यो केवल कुकुर थियो" वा अर्को जनावर। अन्तर्वार्ताको मितिभन्दा चार महिनाअघि नै जनावरको मृत्यु भइसकेको एक अन्तर्वार्ता लिने व्यक्तिले उनको मुटु आकांक्षाले दुखेको बताइन् । जनावरको जीवनमा के अर्थ थियो त्यो शोक गर्नेलाई मात्र थाहा हुन्छ, हराएको कुराले कति पीडा दिन्छ भनेर उसले मात्र थाहा पाउन सक्छ।
कति समयसम्म शोक गर्नेके पाल्तु जनावरको हानि टिक्न सक्छ?
कुनै निश्चित समय छैन, शोक दिन, हप्ता, महिना वा वर्षसम्म रहन सक्छ। यो ट्युटरको जनावरसँग भएको सम्बन्धमा निर्भर हुनेछ, dyad को अन्तरक्रियामा, त्यहाँ बन्धन थियो वा छैन; जनावरको अघिको हानिको सम्बन्धमा शिक्षकको जीवन इतिहास; जनावरको मृत्युको कारण, अन्य कारकहरू मध्ये।
(बिस्टेकाको २०११ मा क्यान्सरबाट मृत्यु भयो। तस्बिर लिलियन दिन जर्दी)
पिडा कम गर्न के गर्ने नोक्सान?
यो महत्त्वपूर्ण छ कि मालिकले आफ्नो पीडा बुझ्छ र आफ्नो सामाजिक समूहमा समर्थन खोज्छ, जसमा जनावरको क्षतिको लागि स्वीकृति छ। बिस्तारै उहाँले आफूलाई नयाँ गतिविधि र परियोजनाहरु संग पुनर्गठन हुनेछ, र, मृत जनावर को सम्झनाहरु को केहि क्षणहरुमा, उसले अफसोस को प्रतिक्रिया हुन सक्छ। यदि तपाईलाई आवश्यकता महसुस भयो भने, तपाईले मनोवैज्ञानिक हेरचाह पनि लिन सक्नुहुन्छ।
जब जनावर निको नहुने उपचारात्मक सम्भावना नभएको रोगबाट गम्भीर बिरामी छ र इच्छामृत्यु नै उत्तम विकल्प हो भने, अपराधको सामना कसरी गर्ने? यो अनुभूतिसँग सामना गर्ने उत्तम तरिका के हो?
इच्छामृत्युको लागि प्राधिकरण प्राप्त गर्नु अघि, साथै ट्युटरहरूको उपस्थितिलाई अनुमति दिनु अघि, ट्यूटर्सका सबै शंकाहरूलाई पशु चिकित्सकद्वारा स्पष्ट गर्न सिफारिस गरिन्छ। प्रक्रियाको समयमा यदि तिनीहरू चाहन्छन्। यद्यपि, यी व्यवहारहरूले ग्यारेन्टी गर्दैन कि शिक्षकहरूले दोषी महसुस गर्दैनन्। मध्येको एउटायस प्रक्रियाबाट गुज्रिएका अन्तर्वार्ता लिनेहरूले यो आफ्नो जीवनको सबैभन्दा खराब निर्णय भएको बताए। रस र ब्यारोन-सोरेन्सेन (2007) को लागि, जनावरको इच्छामृत्युको विकल्प पहिलो पटक हुन सक्छ जुन व्यक्तिले जीवनको अन्त्यलाई विचार गर्दछ। इच्छामृत्यु आवश्यक नभए पनि दोष उपस्थित हुन सक्छ। यो हानिको अनुहारमा सामान्य प्रतिक्रियाहरू मध्ये एक हो।
सामान्यीकृत तरिकामा अपराधको भावनालाई सामना गर्ने उत्तम तरिका भन्न गाह्रो छ, किनभने प्रत्येक dyad को लागि त्यहाँ एक अद्वितीय प्रश्न छ। ट्यूटर, जुन सामान्यतया: "र यदि मैले यो गरेको भए" वा "यदि मैले त्यो गरेन भने"। र अन्तमा, उसले प्रायः महसुस गर्छ कि प्रिय जनावरको लागि कुनै पनि कार्य उद्देश्यको लागि थियो। कहिलेकाहीँ, जब आत्म-आरोप निरन्तर र स्थायी हुन्छ, गतिविधिहरूमा पूर्वाग्रहको साथ, मनोवैज्ञानिक हेरचाहलाई संकेत गरिन्छ।
कसैले हानि पछि नयाँ जनावर रोज्ने छनौट गर्छन्। के यो मनोवृत्तिले शोकको विस्तारमा मद्दत गर्छ?
अधिग्रहण हुने अवस्थामा निर्भर गर्दछ। यदि यो हानिसँग व्यवहार गर्नबाट बच्नको लागि हो भने, र यदि यो शोकमा परेको व्यक्तिको आफ्नै इच्छाले हो भने, यो शोक प्रक्रियामा एक सकारात्मक मनोवृत्ति हो, जसले शोकमा परेका व्यक्तिलाई स्वस्थ बनाउँदै नयाँ जनावरसँग गतिविधिहरूमा आफूलाई समर्पित गर्न अनुमति दिन्छ। मृत जनावर संग तुलना। शोक गर्नेको इच्छा नभएको भए मनोवृत्ति नकारात्मक हुन्छ। जब तेस्रो पक्षहरू द्वारा लगाईन्छ, शोक गर्नेले मृतक जनावर थियो भन्ने अर्थमा तुलना गर्न सक्छ।हालको भन्दा धेरै राम्रो, नयाँ पाल्तु जनावरको पूर्ण अस्वीकृति र परित्याग सहित।
र बच्चाहरूको बारेमा के हो, के उनीहरूले घरपालुवा जनावरको अन्त्येष्टिमा भाग लिन र मद्दत गर्नुपर्छ?
यो सान्दर्भिक छ कि बच्चाले जनावरको लागि विदाई अनुष्ठानमा भाग लिन्छ। तर बच्चा उपस्थित हुन चाहँदैन भने सम्मान गर्नुपर्छ। Zawistowski (2008) को लागि, जनावरको मृत्यु मृत्युको पहिलो अनुभव हुन सक्छ र आमाबाबुले इमानदार हुन आवश्यक छ, जनावरलाई सुताइयो भनेर भन्नबाट जोगिनु पर्छ - बच्चा सुत्न डराउन सक्छ - वा त्यो भागेको हुन सक्छ - किनभने जनावरलाई भाग्नका लागि उनले के गरे होलान् भन्ने उनी सोच्न सक्छिन्।
तपाईँको डक्टरेट थेसिस, जुन यस विषयमा थियो, तपाइँको मुख्य निष्कर्ष के थियो?
थप आधा भन्दा बढी सहभागीहरूले जनावरलाई परिवारको सदस्य (56%) मानेका थिए र तिनीहरूसँग बस्नु भनेको बिना शर्त प्रेम (51%) हो। यी योग्यताहरूले बन्डहरूको गठनलाई समर्थन गर्दछ। यस सन्दर्भमा, जनावरको प्रियजनको मृत्युको लागि शोक प्रक्रिया प्रामाणिक र मानव प्रियजनको मृत्यु जस्तै हो, शोक प्रतिक्रिया र क्षतिको सामना गर्ने तरिका दुवैको सन्दर्भमा।
यो पनि हेर्नुहोस्: ब्राजिलमा 7 सबैभन्दा सामान्य कुकुर नामहरूअनलाइन सर्वेक्षणले जनावरको हानिको सम्बन्धमा भावनाहरूको अभिव्यक्तिलाई सक्षम बनायो, त्यो क्षणमा अध्ययनको उद्देश्य नभए पनि; तर, यो पीडालाई ग्रहण गर्ने ठाउँको अभावले यो एसहभागीहरूलाई "आवाज" दिने उपकरण। तीमध्ये केहीले अनुसन्धानबाट लाभान्वित भएको र धन्यवाद दिएका छन् । (Oliveira and Franco, 2015)
त्यसैले, घरपालुवा जनावरको मृत्युको लागि शोक, जसलाई घरपालुवा जनावरहरूसँग नजोडिएका धेरै मानिसहरूले मान्दैनन्, समाजबाट पनि मान्यताको खोजी आवश्यक छ।
यदि केही भेटेरिनरी क्लिनिकहरूले शिक्षकहरूलाई नोक्सान हटाउन मद्दत गर्नको लागि विशेष मनोवैज्ञानिक सहयोग उपलब्ध गराउनुभएको छ भने के तपाईं हामीलाई जानकारी दिन सक्नुहुन्छ?
संयुक्त राज्यमा, शोकसन्तप्त शिक्षकहरूलाई मनोवैज्ञानिक सहयोग प्रदान गर्दै , क्लिनिकहरू, पशु चिकित्सा अस्पतालहरू र विश्वविद्यालयहरूमा सामान्य कुरा हो। ब्राजिलमा, धेरै थोरै भेटेरिनरी अस्पतालहरूले मनोवैज्ञानिकहरूसँग अस्पतालहरू भित्र जनावरहरूको संरक्षकहरूको उपचारको कुनै निदान नभएको वा उनीहरूलाई जनावरको मृत्युको सामना गर्न उनीहरूको स्रोतहरू बचाउन मद्दत गर्ने सेवाहरू प्रदान गर्दछ।
हामीले देख्न सक्छौं, समाजले घरपालुवा जनावर मालिकहरूलाई उनीहरूको शोक प्रक्रिया अनुभव गर्न सुरक्षित ठाउँ प्रदान गर्दैन। सौभाग्यवश, केही स्रोतहरू उपलब्ध हुन थालेका छन् यी मानिसहरूलाई उनीहरूको शोक प्रक्रिया प्राकृतिक छ र प्रमाणीकरण गर्न योग्य छ भनी महसुस गर्न मद्दत गर्न। र हामीले, मनोवैज्ञानिकहरूको रूपमा, यो शोकित व्यक्तिलाई उहाँको क्षतिको सन्दर्भमा वास्ता नगरी सधैं स्वागत गर्नुपर्छ, र उहाँलाई मद्दत गर्न सक्षम हुन सक्रिय सुन्न र भावनात्मक उपलब्धता प्रदान गर्नुपर्दछ।
